Лівіу Драгня

Лівіу Драгня
рум.: Liviu Nicolae Dragnea
член Палаты дэпутатаў Румыніі[d] 19 снежня 2012 — снежань 2016
Leader of the Social Democratic Party[d] 22 ліпеня 2015 — 27 мая 2019
Папярэднік	Віктар Понта
Пераемнік	Віярыка Дэнчылэ
Minister for Development, Public Works and Administration[d] 21 снежня 2012 — 15 мая 2015
Папярэднік	Eduard Raul Hellvig[d]
Пераемнік	Севіл Шайдэх
міністр унутраных спраў Румыніі[d] 20 студзеня 2009 — 3 лютага 2009
Папярэднік	Габрыэль Опра
Пераемнік	Dan Nica[d]
Chairperson of Teleorman County Council[d] 4 чэрвеня 2000 — 18 снежня 2012
Пераемнік	Adrian-Ionuț Gâdea[d]
член Палаты дэпутатаў Румыніі[d] снежань 2016 — 29 мая 2019
Пераемнік	Petre Cioabă[d]
старшыня Палаты дэпутатаў Румыніі[d] 21 снежня 2016 — 29 мая 2019
Папярэднік	Florin Iordache[d]
Пераемнік	Марчэл Чалаку
prefect of Teleorman county[d] 1996 — 2000
Нараджэнне	28 кастрычніка 1962(1962-10-28) (61 год) Грація[d], жудзец Тэлеарман, Румынія
Імя пры нараджэнні	рум.: Liviu Nicolae Dragnea
Жонка	Bombonica Dragnea[d]
Веравызнанне	Румынская праваслаўная царква
Партыя	Дэмакратычная партыя (1996—2000) Сацыял-дэмакратычная партыя (2000—2019) Альянс за радзіму (з 2021)
Адукацыя	Нацыянальны ўніверсітэт абароны імя Караля I Політэхнічны ўніверсітэт Бухарэста Акадэмія эканамічных навук у Бухарэсце[d]
Дзейнасць	палітык, барабаншчык, кухар, ютубер, ціктокер, Інфлюэнсер
Аўтограф
Сайт	psd.ro/oameni/nicolae-li…
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лівіу Нікалае Драгня (рум.: Liviu Nicolae Draɡnea, нар. 28 кастрычніка 1962) — румынскі палітык і інжынер. Былы лідар Сацыял-дэмакратычнай партыі (СДП) і былы член Дэмакратычнай партыі Румыніі. Быў міністрам унутраных спраў Румыніі ў кабінеце Эміля Бока ў студзені-лютым 2009 года. Прадстаўляў жудзец Тэлеарман у Палаце дэпутатаў са снежня 2012 года. У гэты ж час ён быў прызначаны намеснікам прэм’ер-міністра і міністрам адміністрацыі і рэгіянальнага развіцця. Ён падаў у адстаўку з кабінета міністраў у маі 2015 года пасля вынясення абвінаваўчага прысуду па справе, звязанай з махлярствам на выбарах, за што ён атрымаў двухгадовы ўмоўны тэрмін у красавіку 2016 года. Пасля парламенцкіх выбараў у 2016 годзе ён стаў Старшынёй Палаты дэпутатаў. У 2019—2021 гадах знаходзіўся ў турэмным зняволенні.