Ліпеньскія тэзісы

Ліпеньскія тэзісы 1971 года (рум.: Tezele din iulie) — праграма дзеянняў па ўзмацненні ўлады генеральнага сакратара Румынскай камуністычнай партыі, старшыні Дзяржсавета СРР Нікалае Чаўшэску (1965—1989) і замацаванні аўтарытарнага рэжыму ў краіне, якая была прадстаўлена 6 ліпеня 1971 года ў прамове Чаўшэску перад Выканаўчым камітэтам РКП. Вынікамі ажыццяўлення тэзісаў сталі маштабны культ Чаўшэску, істотнае абмежаванне свабоды слова ў параўнанні з першымі гадамі кіравання Чаўшэску, практычна поўная канцэнтрацыя ўлады ў руках дыктатара і яго жонкі Алены, усталяванне жорсткага таталітарнага рэжыму.

Тэзісы

Нікалае Чаўшэску ў 1971 годзе наведаў Кітайскую Народную Рэспубліку, КНДР, Паўночны В’етнам і Мангольскую Народную Рэспубліку. Па вяртанні ён выдаў тэзісы, якія змяшчалі 17 прапаноў. Сярод іх: бесперапынны рост «кіруючай ролі» партыі; паляпшэнне партыйнай асветы і масавых палітычных мерапрыемстваў; ўдзел моладзі ў буйных будаўнічых праектах як частка іх «патрыятычнай працы» (muncă patriotică); узмацненне палітыка-ідэалагічнага адукацыі ў школах і ўніверсітэтах, а таксама ў дзіцячых, маладзёжных і студэнцкіх арганізацыях; пашырэнне палітычнай прапаганды на радыё і тэлебачанне, а таксама выдавецтваў, тэатраў і кінатэатраў, оперы, балета, саюзаў мастакоў і г.д., прапаганда «ваяўнічасці, рэвалюцыйнасці» мастацкіх твораў.