Манастыры Ахпат і Санаін

Манастыр
Манастыры Ахпат і Санаін
Царква св. Ншан
41°05′37″ пн. ш. 44°42′43″ у. д.
Краіна	Арменія
Месцазнаходжанне	Haghpat[d]
Архітэктурны стыль	армянская архітэктура
Дата заснавання	X стагоддзе
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ахпат і Санаін (арм.: Հաղպատ, арм.: Սանահին) — аб'екты са спісу Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА ў Арменіі і прадстаўляюць сабой два манастырскія комплексы 10-13 стст.., размешчаныя ў некалькіх кіламетрах адзін ад аднаго. Яны з'яўляліся рэлігіёзнымі і гуманітарнымі цэнтрамі свайго часу. Тут займаліся жывапісам і каліграфіяй, выкладалі розныя навукі.

Дэкор будынкаў таксама падобны: звонку маналітныя фасады, знутры — багацце разьбы, барэльефаў і скульптурных упрыгожванняў. Індывідуальны стыль армянскай рэлігіёзнай архітэктуры стварыўся ў выніку змешвання мясцовых традыцый і запазычанай візантыйскай культуры.

У ансамбль Ахпацкага манастыра ўваходзяць галоўны храм з унікальнымі фрэскамі, царква Ншана, вядомая сваёй сістэмай падвойных арак, бібліятэка і сховішча рукапісаў. У 1211 годзе тут было створана «Ахпацкае евангелле», упрыгожанае мноствам мініяцюр.

Самая старажытная царква ў Санаіне — царква Божай маці, 951 г. Побач храм Усіх святых, злучаны з ёю галерэяй Рыгора Магістраса, вядомага вучонага, які тут выкладаў. Непадалёк узвышаецца трох'ярусная званіца 13 ст.

Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 777 рус. • англ. • фр.

Літаратура

• Тысяча чудес света. — СПб: ООО «СЗКЭО», 2007. — 336 с.