Марыя Васілеўна Гумянюк

Марыя Васілеўна Гумянюк
Марыя Васілеўна Гумянюк
	укр.: Марія Василівна Гуменюк
Імя пры нараджэнні	укр.: Марія Василівна Куземко
Род дзейнасці	палітык, пісьменніца
Дата нараджэння	26 лютага 1948 (76 гадоў)
Месца нараджэння	Buriakivka[d], Залішчыцкі раён, Цярнопальская вобласць, УССР, СССР;
Грамадзянства	Украіна;
Муж	Borys Humeniuk[d]
Месца працы	Дзвін[d];
Альма-матар	Цярнопальскі нацыянальны педагагічны ўніверсітэт імя Уладзіміра Гнацюка (1991);
Член у	Мемарыял; Нацыянальны саюз пісьменнікаў Украіны[d];
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марыя Васілеўна Гумянюк (укр.: Марія Василівна Гуменюк, народжаная Куземка; нар. 26 лютага 1948 года, с. Буракіўка, Залешчыцкі раён, Цярнопальская вобласць, Украінская ССР) — украінскі дзяржаўны і грамадскі дзеяч, пісьменніца, дэпутат Вярхоўнай рады Украіны I склікання (199 −1994).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 26 лютага 1948 года ў сяле Буракоўка Залешчыцкага раёна Цярнопальскай вобласці ў сялянскай сям’і.

З 1967 года працавала ў сферы гандлю і бытавога абслугоўвання ў Цярнопальскай вобласці. З 1976 года была пазаштатным карэспандэнтам тэрнапольскай газеты «Равеснік».

З 1983 года пачала публікавацца ў газеце «Літаратурна Украіна» і часопісе «Савецкая жанчына» і ў абласной прэсе Цярнопальскай вобласці. З 1986 года была рэферэнтам таварыства «Веды» (г. Цярнопаль), з 1989 года — старшынёй Цярнопальскай абласной арганізацыі «Мемарыяла».

У 1988 годзе выйшла першая кніга Марыі Гумянюк «І жыць, і любіць». У 1990 годзе стала членам Саюза пісьменнікаў Украіны.

У 1990 годзе падчас першых альтэрнатыўных парламенцкіх выбараў ва Украінскай ССР была вылучана кандыдатам у народныя дэпутаты працоўным калектывам Цярнопальскага вытворчага аб’яднання «Арыён», 4 сакавіка 1990 года ў першым туры была абрана народным дэпутатам Вярхоўнага савета Украінскай ССР XII склікання (у далейшым — Вярхоўнай рады Украіны I склікання) ад Тэрнопальскай выбарчай акругі № 363 Тэрнопальскай вобласці, набрала 67,92 % галасоў сярод 6 кандыдатаў. У парламенце з’яўлялася членам камісіі па пытаннях культуры і духоўнага адраджэння, уваходзіла ў дэпутацкую групу «Народная рада». У тым жа годзе была абрана дэпутатам Тэрнопальскай абласной рады. Падтрымала разам з групай дэпутатаў Вярхоўнага савета УССР масавыя акцыі пратэсту на плошчы Кастрычніцкай рэвалюцыі ў Кіеве ў кастрычніку 1990 года. Дэпутацкія паўнамоцтвы скончыліся 10 траўня 1994 года.