Перайсці да зместу

Мошкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мошкі

Simulium trifasciatum
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Simuliidae


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  126640
NCBI  7190
EOL  9010
FW  138362

Мошкі (Simuliidae) — сямейства насякомых атраду двухкрылых.

Даўжыня цела 2-7 мм. Ногі кароткія, дужыя. Афарбоўка найчасцей чорная, крылы шырокія, празрыстыя. Ротавыя органы колючага тыпу. Хабаток кароткі. Вусікі 11-членікавыя, кароткія, тоўстыя. Самцы кормяцца сокамі (звычайна нектарам) раслін, самкі многіх відаў — крывасмокі. Яйцы адкладваюць у вадзе на камяні, лісце і іншыя прадметы. Лічынкі і кукалкі развіваюцца ў праточнай вадзе (патрабавальныя да ўзроўню кіслароду), маюць павуцінавыя залозы, сакрэт якіх спрыяе прымацаванню лічынак да субстрату і з’яўляецца матэрыялам для коканаў, у якіх яны акукліваюцца.

Больш за 1200 відаў. Пашыраны ўсюды. Сам­кі ак­тыўна або з патокамі паветра раз­лятаюцца на адлегласць ад не­калькіх со­цень мет­раў да 500 км. З камарамі, макрацамі і іншымі насякомымі-крывасмокамі атраду двухкрылых утвараюць гнюс. На Беларусі часцей трапляюцца мошка аздобленая (Odagmia ornata), мошка насатая (Simulium rostratum), мошка паўзучая (Simulium repens) або мошка рачная (Simulium galeratum), мошка тундравая (Schoenbaueria pusilla).

Асаблівасці біялогіі

[правіць | правіць зыходнік]

Даюць да чатырох пакаленняў за год. Актыўныя ў гарачыя сонечныя дні. Некаторыя віды (мошка аздобленая, мошка паўзучая) лезуць у вочы, рот, пранікаюць у дыхальныя шляхі чалавека і жывёл. У сліне насякомых ёсць атрутныя рэчывы. Укусы выклікаюць мясцовыя (папулы, пухліны) і агульныя (ацёкі, гіперэмія, павышэнне тэмпературы) рэакцыі, якія часам пераходзяць у сімуліятаксікоз. Мошкі пераносяць узбуджальнікаў анхацэркозу буйной рагатай жывёлы, тулярэміі, лейкацытозу і гемаспарыдыёзу і інш.