Музей вады (Масква)
| Музей вады | |
|---|---|
 | |
| Заснаваны | 15 чэрвеня 1993 года |
| Адкрыты | 15 чэрвеня 1993 |
| Месцазнаходжанне | Масква, Сарынскі праезд, 13. |
| Адкрыты | Пн-пт 10:00—17:00 |
| museum.ru/M345 | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
|
Культурная спадчына Расійскай Федэрацыі, аб'ект № 7736527000 |
Музей Вады — інфармацыйна-экалагічны цэнтр, прысвечаны гісторыі развіцця вадаводных і каналізацыйных сістэм Масквы, тэхналогіям ачысткі вады і пытанням яе адказнага спажывання[1].
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Адкрыццё адбылося 15 чэрвеня 1993 года, праз стагоддзе пасля правядзення Першага Рускага вадаводнага з'езда, што праходзіў у Маскве[2].
Музей размешчаны шэрагам з Круціцкім падворкам, на тэрыторыі першай каналізацыйнай пампоўні Масквы. Яна была ўведзена ў эксплуатацыю ў 1898 годзе і абслугоўвала 219 домаўласніцтваў[3].
Ансамбль гістарычных пабудоў быў створаны па праекце Максіма Гепенера і з'яўляецца помнікам прамысловай архітэктуры канца XIX — пачатку XX стст.[4]. Усе збудаванні Галоўнай каналізацыйнай пампоўні былі выкананы ў «цагляным стылі», характэрным для прамысловых і складавых пабудоў таго часу[5]. Будынак, у якім размясціўся музей, пабудавалі пазней — у 1947—1948 гадах[6] [7].
Калекцыя[правіць | правіць зыходнік]
Музейная экспазіцыя лагічна падзелена на дзве часткі — архіўную і актуальную. Першая знаёміць з гісторыяй узнікнення і развіцця сетак водазабеспячэння Масквы. Тут можна даведацца пра першыя крамлёўскія самацёчныя вадаводы, што дзейнічалі ў часы кіравання Івана Каліты, Івана III і Міхала Раманава і пра этапах будаванні Мыцішчанскага вадавода, збудаванага па ўказу Кацярыны II. Копіі ўказаў імператрыцы выстаўлены нароўні з фрагментамі драўляных труб[8]. Тутака ж пададзены сапраўдныя гістарычныя дакументы — атласы, тэхнічныя кнігі, рукапісныя альбомы, карты і працоўныя рысункі[1].
Іншая частка экспанатаў першага паверха ілюструе стварэнне сістэмы каналізацыі Масквы, першай вадаводнай станцыі ў раёне Рублёва і запуск Кожухаўскай станцыі аэрацыі. Дэталёвыя карты ствараюць поўную карціну таго, як з часам змянялася іх тэхнічнае абсталяванне і дасканалілася тэхналогія працы[9][8]. У вітрынах гістарычных залаў пададзены злучаныя з вадой прадметы побыту VIII—XIX стст[1].
Паверхам вышэй выстаўлены макеты больш за дасканалыя сістэмы водазабеспячэння і каналізавання горада. Інтэрактыўныя мадэлі ілюструюць розныя ступені ачысткі, якія неабходны для выкарыстання вады і вяртанні яе ў прыроду. Асобную катэгорыю экспанатаў уяўляюць сродкі ачысткі вадаводнай і вадасцёкавай сістэм. Якары, шары, «яршы», кіраваная тэхніка — прылады абслугоўвання сетак дасканаліліся сумерна нарастальнаму попыту. Наведнікаў знаёмяць з айчыннымі распрацоўкамі сродкаў абслугоўвання і эксплуатацыі гарадскіх сістэм, праблемамі якасці і рацыянальнага выкарыстання вады[8].
Залы абсталяваны віртуальным гідам, з дапамогай якога можна самастойна азнаёміцца з экспазіцыяй[10]. Перыядычна ў музеі праводзяцца часовыя выстаўкі. Прыкладам, у 2014 годзе пастаянную экспазіцыю дапоўніла падборка каналізацыйных люкаў[11].
Зноскі
- ↑ а б в Пресс-служба Мосводоканала. Информация о музее на сайте Мосводоканала. Мосводоканал. Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Юбилейный посетитель музея Воды(недаступная спасылка). Департамент жилищно-коммунального хозяйства и благоустройства города Москвы (5 снежня 2012). Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2017. Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Раиса Ханукаева. 115 лет столичной канализации: как очищают воду в Москве. m24.ru (30 ліпеня 2013). Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Музей Воды – самый уютный музей в Москве. lifeglobe.net (7 снежня 2010). Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ alekka4alin2012. Насосная станция 1890-х гг, Музей воды (Москва). livejournal.com (3 ліпеня 2013). Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Музей воды: фото, описание. вОтпуск.ru. Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Памятники промышленной архитектуры (PDF)(недаступная спасылка). Московское наследие (1 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2017. Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ а б в Музей воды (Москва). worldwalk.info. Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Описание московского музея воды на сайте moscowalk.ru. moscowalk.ru (27 лютага 2017). Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Людмила Корнетова. Описание Музея воды на сайте TimeOut. Сетевое издание «TIMEOUT». Праверана 25 сакавіка 2017.
- ↑ Наталья Тарасова, Юрий Филимонов, Илья Скорина. В московском Музее воды открылась выставка канализационных люков. ТВцентр (6 лістапада 2014). Праверана 25 сакавіка 2017.