Мухамед Хусейн Шахрыяр
Мухамед Хусейн Шахрыяр | |
---|---|
азерб.: Məhəmməd Hüseyin Şəhriyar перс.: سید محمدحسین بهجت تبریزی) | |
![]() | |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | Сеід Мухамад Хусейн Тебрызі |
Псеўданімы | Бехджат, Шахрыяр |
Дата нараджэння | 1906[1][2][3] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 18 верасня 1988[1][3] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | паэт, пісьменнік, літаратар |
Мова твораў | азербайджанская, персідская |
![]() |
Муха́мед Хусе́йн Шахрыя́р (азерб.: Məhəmməd Hüseyin Şəhriyar; перс.: سید محمدحسین بهجت تبریزی) 1906, Тэбрыз, Усходні Азербайджан — 18 верасня 1988, Тэгеран) — азербайджанскі іранскі паэт, які пісаў на азербайджанскай і персідскай мовах.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Шахрыяр нарадзіўся ў 1906 годзе ў Тэбрызе. Яго бацька быў адвакатам. Першую сістэматычную адукацыю атрымаў у сярэдняй школе «Матахары» ў Тэбрызе, а пазней у школе «Дарул Фанун» у Тэгеране. Вывучаў таксама медыцыну ў каледжы, пасля чаго адправіўся ў Харасане, дзе знайшоў працу ў таварыстве натарыусаў «Нішапур», а пазней у банку «Кешаварзі». Першапачаткова ён выдаваў свае вершы пад псеўданімам Бехджат, але пазней ён змяніў яго на Шахрыяр.
Памёр паэт у 1988 годзе. Пахаваны ў родным Тэбрызе ў Маўзалеі паэтаў . Ён стаў апошнім паэтам, пахаваным у гэтым маўзалеі.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]


Свой першы верш Шахрыяр напісаў ва ўзросце сямі гадоў на азербайджанскай мове, а другое — ва ўзросце дзевяці гадоў на персідскай. Магчыма, ён паспрабаваў напісаць аўтабіяграфію ў форме вершаў, паколькі чытач можа даведацца пра біяграфію Шахрыяра, чытаючы яго дыван. Многія з яго горкіх і салодкіх успамінаў адлюстраваны ў яго кнігах «Хаз'ян Дэл», «Прывітанні Гейдарбабе », «Муміаі» і «Вячэрняя Басня». Яго іншая кніга, «Тахтэ Джамшыд» з'яўляецца калекцыяй эпічных вершаў, якая паказвае ўяўленне паэта. Шахрыяр склаў рознабакова развітыя формы паэзіі уключаючы лірыку, чатырохрадкоўі, вершы, оды і вершаваныя элегіі.