Мікалай Кірылавіч Раманаў
| Мікалай Кірылавіч Раманаў | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 10 мая 1919[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 20 кастрычніка 1943 (24 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Прыналежнасць |
 СССР |
| Род войскаў | пяхота |
| Гады службы | 1939—1943 |
| Званне |
 |
| Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна |
| Узнагароды і званні |
  |
Мікалай Кірылавіч Раманаў (24 красавіка 1919 — 20 кастрычніка 1943) — камандзір узвода 188-га стралковага палка 106-й стралковай дывізіі 65-й арміі Цэнтральнага фронту, старшыня, Герой Савецкага Саюза.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Мікалай Кірылавіч Раманаў нарадзіўся 10 мая 1919 года ў вёсцы Верхні Казмаш цяпер Караідэльскага раёна Башкірыі.
Чуваш. Адукацыя няпоўная сярэдняя. Член ВКП(б) з 1939 года.
У 1934-1939 гадах працаваў рахункаводам у калгасе «8 Сакавіка» ў вёсцы Новы Бердзяш, касірам калгаса «Канаш» ў вёсцы Верхні Казмаш, загадчыкам аддзела Караідэльскага райкама ВЛКСМ.
У Чырвоную Армію прызваны ў кастрычніку 1939 года Караідэльскім райваенкаматам. На фронце Вялікай Айчыннай вайны з 1943 года.
Камандзір ўзвода 188-га стралковага палка (106-я стралковая дывізія, 65-я армія, Цэнтральны фронт) старшыня Н. К. Раманаў вызначыўся падчас фарсіравання р. Дняпро на поўдзень ад пасёлка Лоеў Гомельскай вобласці 15 кастрычніка 1943 года[2].
Пахаваны ў вёсцы Казярогі Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі.
Подзвіг[правіць | правіць зыходнік]
«Камандзір узвода 188-га стралковага палка (106-я стралковая дывізія, 65-я армія, Цэнтральны фронт) старшына Мікалай Раманаў у ліку першых 15 кастрычніка 1943 года фарсіраваў раку Дняпро на поўдзень ад пасёлка гарадскога тыпу Лоеў Гомельскай вобласці Беларусі; на чале групы байцоў ён вёў бой па пашырэнню плацдарма, адбіў тры контратакі праўзыходзячых сіл праціўніка.
16 кастрычніка 1943 года падчас штурму вышыні паўднёваы захад ад Лоева старшына Раманаў Н. К. замяніў выбыўшага са строю камандзіра роты і дамогся выканання баявой задачы»[2].
Адважны воін загінуў смерцю храбрых у баі 20 кастрычніка 1943 года.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 30 кастрычніка 1943 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання і праяўленыя пры гэтым геройства і мужнасць старшыне Раманаву Мікалаю Кірылавіч пасмяротна прысвоена званне Героя Савецкага Саюза[2].
Памяць[правіць | правіць зыходнік]
Імем Героя названа вуліца ў сяле Караідэль. На будынку школы ў вёсцы Аляксандраўка Караідэльскага раёна Башкірыі ўстаноўлена мемарыяльная дошка ў гонар Героя.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Медаль «Залатая Зорка» Героя Савецкага Саюза (30.10.1943)[2];
- ордэн Леніна (30.10.1943).
Зноскі
- ↑ Bashkir Encyclopedia — Башкирская энциклопедия, 2005. — 4344 с. — ISBN 978-5-88185-053-1
- ↑ а б в г Наградные документы у электронным банку дакументаў «Подзвіг Народа».
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Башкирская энциклопедия. Гл. ред. М. А. Ильгамов т. 5. П-С. 2009. − 576 с. ISBN 978-5-88185-072-2.; науч.. изд. Башкирская энциклопедия, г. Уфа.
- Лицом на запад. Уфа, 1972. / стр. 210—218.
- Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984. / стр. 440—441.
- Славные сыны Башкирии. Уфа, 1966, кн. 2. / стр. 151—157.
- Чувашская энциклопедия о Романове Н. К.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Мікалай Кірылавіч Раманаў на сайце «Героі краіны»
- Романов Н. К. Архівавана 11 лістапада 2013.