Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў
руск.: Михаил Матвеевич Херасков
Херасков Михаил Матвеевич+.png

рэктар Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта[d]
1763 — 1770
Папярэднік Ivan Melissino[d]
Пераемнік Anton Tejls[d]

Нараджэнне 25 кастрычніка (5 лістапада) 1733[1][2][3]
Смерць 27 верасня (9 кастрычніка) 1807[1][2][3] (73 гады)
Месца пахавання
Бацька Matvey Kheraskov[d]
Маці Anna Drutskaya-Sokolinskaya[d]
Жонка Elizabeth V. Kheraskov[d][2]
Член у
Адукацыя
Дзейнасць мовазнавец, паэт, драматург, пісьменнік
Месца працы
Узнагароды
ордэн Святога Уладзіміра 2 ступені ордэн Святой Ганны I ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў (5 лістапада 1733, Пераяслаў — 9 кастрычніка 1807) — рускі пісьменнік.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Сухапутны шляхецкі корпус у Пецярбургу (1751). У 1763—1802 (з перапынкамі) дырэктар, потым куратар Маскоўскага ўніверсітэта. У творчасці Хераскава — буйнейшага прадстаўніка расійскага класіцызму — абазначыўся рух да сентыменталізму. Эпічная паэма «Расіяда» (1779) — пра заваяванне Іванам IV Казанскага ханства. Лірыка Хераскава разнастайная па жанрах, медытатыўная, прапаведае ўмеранасць, ціхае жыццё на прыродзе. Аўтар філасофска-павучальных раманаў «Нума Памплій, або Працвітаючы Рым» (1768), «Кадм і Гармонія» (1786), трагедыі «Венецыянская манахіня» (1758), камедыі «Ненавіснік» (1779), паэм «Храм Славы» (1761), «Сусвет» (1790) і «Пілігрымы» (1795).

Зноскі

  1. а б в г Альтшуллер М. Г. ХерасковМ.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 8.
  2. а б в Херасков, Михаил Матвеевич // Русский биографический словарь / под ред. А. А. ПоловцовСПб.: 1901. — Т. 21. — С. 309–318.
  3. а б в Н. К—ка Херасков, Михаил Матвеевич // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1903. — Т. XXXVII. — С. 156–157.
  4. Херасков Михаил Матвеевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0279-2.