Непара

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Непара
гурт "Непара" (склад з 2022 г.)
гурт "Непара" (склад з 2022 г.)
Асноўная інфармацыя
Жанр поп, поп-рок
Гады 11 верасня 20022012, 20132018, 2019, з 2020
Краіна  Расія
Горад Масква
Адкуль Масква
Мова песень руская
Склад Аляксандр Шоуа
Дар'я Храмова
Іншыя
праекты
2 АКіана (В.Талышынская)
nepara.ru
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Непара» — расійскі поп-гурт, утвораны як дуэт у 11 верасня 2002 года у Аляксандрам Шоуа і Вікторыяй Талышынскай. Прадзюсарам дуэта быў Алег Някрасаў[1]. У пачатку 2020 года Аляксандр Шоуа набыў правы на брэнд «Непара» і ўвесь рэпертуар.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 2003 годзе выйшаў першы дэбютны альбом «іншая сям'я», аўтарам музыкі ў некаторых песнях быў Аляксандр Шоуа. У альбом увайшла песня "восень» (музыка Бобі Хебба — словы Карэна Кавалерана), рускамоўная кавер-версія вядомага хіта" Sunny", упершыню выкананага ў сярэдзіне 1960-х яго законным аўтарам, Бобі Хеббом, але ў Расіі вядомага па дыска-версіі гурта"Boney M".

У 2012 годзе Аляксандр Шоуа вырашыў пачаць сольную кар'еру, і група распалася. Аднак ужо ў 2013 годзе дуэт уз'яднаўся.

У 2013 годзе ўдзельнікі групы прызналіся, што нейкі час у іх былі рамантычныя адносіны.

У 2018 годзе ў "Камедзі Клаб" Аляксандр Шоуа паведаміў, што групы» Непара" больш не існуе і што ён заняўся сольнай кар'ерай. Аднак у 2019 годзе гурт даў некалькі канцэртаў[2][3].

13 верасня 2019 года на прэс-канферэнцыі НСН было афіцыйна абвешчана аб закрыцці праекта «Непара». У гэты ж дзень адбылася прэм'ера відэакліпа "спыні мяне" і выхад сольнага альбома Аляксандра Шоуа[4]. Пасля закрыцця групы праекта "Непара", салістка Вікторыя Талышынская перайшла ў новую групу "2 акіяна".

У пачатку 2020 года Аляксандр Шоуа набыў правы на брэнд» Непару " і ўвесь рэпертуар[5]. У снежні, на здымках " Дыскатэка. Залатыя хіты " тэлеканала Муз-ТБ, Шоуа прадставіў новых салістак-Дар'ю Храмавую і Марыяну АруцюнянАлександр Шоуа поведал о новой «семье» «Непары» (руск.). www.mk.ru. Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2021. Праверана 9 сакавіка 2021.</ref>[6]. У лютым 2022 года Аруцюнян пакінула групу[7].

У ліпені 2022 года Аляксандр Шоуа і гурт «Непара» прынялі ўдзел у мерапрыемстве Aguteens Music Forum — гала-канцэрт III музычнага адукацыйнага форуму Леаніда Агуціна[8].

Склад[правіць | правіць зыходнік]

Перыяд Склад
2002 — 2012 Аляксандр Шоуа Вікторыя Талышынская Н/Д
2013 — 2018
2019
2020 — 2022 Дар'я Храмова Марыяна Аруцюнян
2022 — цяперашні час Н/Д

Бягучы склад[правіць | правіць зыходнік]

  • Аляксандр Шоуа — вакал, рэчытатыў, клавішныя, семплер, тэксты, ідэі, музыка (2002— цяперашні час)
  • Дар'я Храмова — вакал, бэк-вакал (2020—цяперашні час)

Былыя ўдзельнікі[правіць | правіць зыходнік]

Часовая шкала[правіць | правіць зыходнік]

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Альбом[правіць | правіць зыходнік]

Зборнік[правіць | правіць зыходнік]

Відэакліп[правіць | правіць зыходнік]

Год Відэакліп Рэжысёр Альбом
2002 "Іншая прычына" Георгій Тоидзе Іншыя сям'я
2003 "Яны знаёмыя даўно" Уладзілен Разгулін
2004 "Бог цябе выдумаў" А. Цішкін Усё спачатку
2006 "Плач і глядзі" Уладзілен Разгулін
2007 "Бяжы, бяжы" Асуджаныя/Асуджаныя
2011 "У аблоках" ТВА
2013 "1000 сноў"
2016 "Не плач" Максім Ражкоў

Сінглы[правіць | правіць зыходнік]

  • 2013: 1000 сноў
  • 2014: Не важна
  • 2015: Любімыя людзі
  • 2016: Не плач
  • 2017: Палоўкі
  • 2018: Стаць акіянам
  • 2020: Іншая прычына (перазапісаная Версія)
  • 2020: Іншая прычына (Dj Prezzplay Remix)
  • 2020: Мой анёл
  • 2021: Можа быць
  • 2021: Песня пра каханне (перазапісаная Версія)
  • 2022: Я быў не мае рацыю
  • 2022:Без кахання
  • 2023: Іншая прычына (Speed Up)
  • 2024: Прыцягненне
  • 2024: Плач і глядзі (Speed Up)

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Год Прэмія Намінацыя Намінант Вынік
2003 "Залаты грамафон" Статуэтка "Залатога грамафона" "Яны знаёмыя даўно" Перамога
2004 "Песня года" Лаўрэаты фестывалю Перамога
2009 Мілая Перамога
"Залаты грамафон" Статуэтка "Залатога грамафона" Перамога
"Песня года" Лаўрэаты фестывалю Перамога
2011 "Плач і глядзі" Перамога

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Продюсер и солист «Непары» расскажут о распаде и будущем группы. www.intermedia.ru (9 верасня 2019). Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2019. Праверана 15 жніўня 2020.
  2. «Русское Радио» представляет: летний концерт дуэта «Непара» на сцене Shore House - Новости Русского Радио | Москва 105.7. rusradio.ru. Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2021. Праверана 15 жніўня 2020.
  3. Непара — концерт 7 марта 2019 в Москве. rolld.ru. Праверана 15 жніўня 2020.
  4. Больше «Непара»: Прерванное молчание и новый творческий путь (руск.). Национальная Служба Новостей - НСН. Архівавана з першакрыніцы 28 кастрычніка 2020. Праверана 15 жніўня 2020.
  5. Солист «Непары» Александр Шоуа выкупил название группы и ее песни за рекордную сумму | StarHit.ru (руск.). www.starhit.ru. Архівавана з першакрыніцы 28 сакавіка 2020. Праверана 15 жніўня 2020.
  6. Дискотека. Золотые хиты (МУЗ-ТВ): концерт, анонс, кто будет выступать (руск.). TV Mag. Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2021. Праверана 11 студзеня 2021.
  7. «Я с трудом справился с эмоциями»: Александра Шоуа бросила новая солистка группы «Непара» | StarHit.ru (руск.). www.starhit.ru. Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2022. Праверана 13 лютага 2022.
  8. Леонид Агутин и Элина Чага, которым приписывали роман, встретились на музыкальном форуме | StarHit.ru (руск.). www.starhit.ru. Архівавана з першакрыніцы 24 ліпеня 2022. Праверана 24 ліпеня 2022.