Ніна Галавіч
Нарадзіўся |
6 ліпеня 1992[1][2] (32 гады) |
||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Грамадзянства | Харватыя | ||||||||||||||||||||||||
Рост | 186 см | ||||||||||||||||||||||||
Вага | 80 кг | ||||||||||||||||||||||||
Пазіцыя | абаронца | ||||||||||||||||||||||||
Інфармацыя пра клуб | |||||||||||||||||||||||||
Клуб | Арока | ||||||||||||||||||||||||
Нумар | 44 | ||||||||||||||||||||||||
Маладзёжныя клубы | |||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
Клубная кар’ера[* 1] | |||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
Нацыянальная зборная[* 2] | |||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
Ніна Галавіч (харв.: Nino Galović; нар. 6 ліпеня 1992, Супетар) — харвацкі футбаліст, абаронца партугальскага клуба «Арока».
Клубная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Пачынаў займацца футболам у акадэміі «Хайдука», але пазней перайшоў у «Спліт». У чэмпіянаце Харватыі дэбютаваў 10 верасня 2011 года, правёўшы ўсе 90 хвілін у матчы супраць «Вараждзіна» (2:1). Пазней здолеў замацавацца ў якасці асноўнага цэнтральнага абаронцы «Спліта», быў капітанам каманды.
Улетку 2015 года праз канфлікт з галоўным трэнерам Зоранам Вулічам адправіўся ў арэнду ў «Славен Бялупа». У пачатку 2016 года вярнуўся ў «Спліт», але новы трэнер Абас Саад таксама не разлічваў на абаронцу. Улетку 2016 дабіўся разарвання кантракта са «Сплітам» і перайшоў у ізраільскі клуб «Ашдод».
У студзені 2017 года падпісаў кантракт з беларускім клубам «Дынама» з Мінска[3]. У складзе дынамаўцаў замацаваўся ў якасці аднаго з асноўных цэнтральных абаронцаў. У ліпені 2018 года пасля зыходу Аляксандра Наёка стаў капітанам каманды.
У снежні 2018 года ў якасці свабоднага агента перайшоў у японскі клуб «Саган Тосу»[4]. Аднак, не здолеў замацавацца ў складзе каманды, за паўгода толькі тройчы згуляў у Джэй-лізе. У ліпені 2019 года на правах арэнды вярнуўся ў «Дынама»[5], дзе стаў трывала гуляць у стартавым складзе. У снежні 2019 года па заканчэнні арэнды вярнуўся ў Японію[6].
У студзені 2020 года падпісаў кантракт з «Рыекай»[7], дзе замацаваўся ў аснове. У студзені 2022 года перайшоў у партугальскі клуб «Арока».
Міжнародная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Выступаў за зборныя Харватыі да 17 і 21 года.
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]- Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2017
- Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2018
- У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (2): 2017, 2018
- Бронзавы прызёр чэмпіянату Харватыі (2): 2019/20, 2020/21
- Уладальнік Кубка Харватыі: 2019/20
Зноскі
- ↑ Nino Galovic // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Nino Galović // FBref
- ↑ Состав минского "Динамо" пополнил хорватский защитник Нино Галович
- ↑ Покинувший минское "Динамо" Галович стал одноклубником Фернандо Торреса
- ↑ Минское "Динамо" объявило об аренде Галовича у "Саган Тосу"
- ↑ Галович, Яхая, Ятченко и еще три игрока покинули минское "Динамо"
- ↑ Галович подписал контракт с "Риекой"