Пакроў (Маладзечна)

	Манаграміст M. B.[d]
	Пакроў. 1751
Матэрыял	дошка для жывапісу[d] і яечная тэмпера
Тэхніка	тэмпера
	Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь
	(інв. ДБЖ-31)

Пакроў — абраз, створаны ў 1751 годзе і выяўлены ў Маладзечне. Захоўваецца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь^[1].

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

На ружова-блакітным воблаку намалявана Маці Божая з каронай на галаве ў блакітным хітоне, вохрыстым кароткім адзенні, ружовым на чырвонай падкладцы мафорыі з пакрывалам у руках. Па баках на воблаках апосталы Пётр, Павел, прарокі Майсей, Ілья, архангелы Міхаіл, Гаўрыіл, айцы царквы, пакутніцы і анёлы ў зялёным, сінім, ружовым адзенні. Німбы, фон — разныя, пазалочаныя^[2]. Знізу на шэрым амбоне з белым скруткам — Раман Сладкапевец (руск.) (бел. у светлым сподзе, ружовай далматыцы, з блакітнай епітрахіллю і паказвае на Маці Божую. Вакол яго стаяць епіскапы, цары, шляхціцы ў рыцарскіх даспехах, манахі і Андрэй Юродзівы^[ru] ў сінім гімаціі з кіем^[2].

Асаблівую цікавасць выклікае размешчаная ў левым ніжнім вугле мужчынская фігура ў зялёным сподзе, чырвонай дэліі, з сіняй стужкай праз плячо і ордэнам Белага арла на грудзях, які быў устаноўлены Аўгустам II Моцным у 1705 годзе. У руках булава^[2].

Паходжанне[правіць | правіць зыходнік]

Абраз выяўлены 14-й экспедыцыяй Дзяржаўнага мастацкага музея БССР у 1970 годзе на званіцы Пакроўскай царквы ў Маладзечне^[2].

Ікона раскрыта рэстаўратарам Інстытута «Расрэстаўрацыя» А. І. Навумавым пад кіраўніцтвам С. В. Філатава ў 1979 годзе ў Маскве^[2].

Рэстаўрацыя[правіць | правіць зыходнік]

Рэстаўрыраваны брыгадай рэстаўратараў Дзяржаўнага Рускага музея ў складзе І. В. Ярыгінай, С. І. Голубева, М. Г. Малкіна, А. Т. Дзеднянкова ў 1972-75 (Ленінград)^[2].

Выстаўкі[правіць | правіць зыходнік]

Тэмперны жывапіс Беларусі XV—XVIII стст. Мінск. 1988
Мастацтва барока ў Беларусі. Мінск. 1991
Мастацтва Міншчыны XVI—XVIII стст. Мінск. 1997
Мясцовашанаваныя на Беларусі абразы Божай Маці XIII—XVIII стст. Мінск. 1999—2000
Датаваныя помнікі мастацтва Беларусі XVII—XVIII стст. Мінск. 2000
Іканапіс і разьба Беларусі XV—XVIII стст. Мінск. 2000

Зноскі

↑ Балыкина Е. Н. ШЕДЕВРЫ ИКОНОПИСИ БЕЛАРУСИ XII—XVIII ВВ. Архівавана 28 лютага 2021. (руск.)
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Жывапіс барока Беларусі / Аўт.-склад. Н. Ф. Высоцкая. — Мн.: БелЭН; МФКД.2003. — 304 с.:іл. С. 136—137.

[Балыкіна-1] Балыкина Е. Н. ШЕДЕВРЫ ИКОНОПИСИ БЕЛАРУСИ XII—XVIII ВВ. Архівавана 28 лютага 2021. (руск.)

[ЖББ-2] а ^б ^в ^г ^д ^е Жывапіс барока Беларусі / Аўт.-склад. Н. Ф. Высоцкая. — Мн.: БелЭН; МФКД.2003. — 304 с.:іл. С. 136—137.

[1]

[2]