Паўль Арыстэ

Паўль Арыстэ
эст.: Paul Ariste
Дата нараджэння	3 лютага 1905(1905-02-03)
Месца нараджэння	Торма, Павет Йыгева, Эстонія
Дата смерці	2 лютага 1990(1990-02-02) (84 гады)
Месца смерці	Талін, Эстонская ССР, СССР
Месца пахавання	могілкі Раадзі
Грамадзянства	Расійская імперыя  Эстонія  СССР
Род дзейнасці	мовазнавец, эсперантыст, педагог, выкладчык універсітэта, настаўнік
Навуковая сфера	мовазнаўства
Месца працы	Тартускі ўніверсітэт Латвійскі ўніверсітэт
Альма-матар	Гімназія Густава Адольфа Тартускі ўніверсітэт
Вядомыя вучні	Mikhail Atamanov[d], Martti Kuusinen[d] і Arvo Laanest[d]
Член у	Эстонская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук
Прэміі	Prize of Soviet Estonia[d] (1959)
Узнагароды	ганаровы доктар Хельсінкскага ўніверсітэта[d] ганаровы грамадзянін Тарту[d] Заслужаны дзеяч навукі Эстонскай ССР[d] (1965) Дзяржаўная прэмія Эстонскай ССР[d] (1982)
Цытаты ў Вікіцытатніку

Паўль Арыстэ (пры нараджэнні Берг, эст.: Paul Ariste; 3 лютага 1905 або 1905, Торма, Йыгевамаа — 2 лютага 1990 або 1990, Тарту) — эстонскі лінгвіст і этнограф, вядомы сваімі даследаваннямі фіна-вугорскіх моў (асабліва эстонскай, водскай і удмурцкай), ідыша і цыганскай мовы. Ганаровы грамадзянін Тарту. Заслужаны дзеяч навукі Эстонскай ССР.

10 мая 1945 года быў арыштаваны НКУС і прабыў у зняволенні да 1946 года, калі зноў вярнуўся да акадэмічнай дзейнасці. У 1946—1977 гадах загадчык кафедры фіна-вугорскіх моў Тартускага ўніверсітэта. Заснавальнік і (1965—1990) галоўны рэдактар ​​часопіса «Савецкае фіна-ўгразнаўства», цяпер названага «Linguistica Uralica».