Печ

Печ. Беларускі музей народнай архітэктуры і побыту

Печ — прылада для ацяплення розных будынкаў (напрыклад, дома, лазні) або для атрымання высокай тэмпературы, неабходнай у тым ці іншым тэхналагічным працэсе (выпечка хлеба, абпал керамікі, тэрмаапрацоўка металаў, лабараторныя даследаванні).

Тыпы

• Курная печ. Да першай паловы ХІХ стагоддзя найбольш распаўсюджанымі былі глінабітныя печы на драўляная аснове без коміна (курныя). Аднак да канца стагоддзя яны амаль цалкам знікаюць і замяняюцца белымі.
• Напаўбелая печ — пераходны тып, калі меўся вывад для дыму збіты з дошак ці цэльнага камля.
• Белая печ
• Буржуйка
• Галандка
• Кухонная пліта
• Руская печ
• Тандыр

Таксама сучасны свет неймаверны без прамысловых печаў разнастайнай канструкцыі і прызначэння.

Печ, у залежнасці ад канструкцыі, можа тапіцца цвёрдым (дровы, драўняны, каменны вугаль, торф), вадкім (газа, мазут, нафта і інш) або газападобным палівам (у асноўным, прыродны газ) або электрычнасцю (электрапечка).

Бытавыя печы на цвёрдым паліве дзеляцца на два віды печы з прымусовым рухам газаў (канальныя) і печы са свабодным рухам газаў (калпаковыя). Першыя ў сваю чаргу адрозніваюцца па канфігурацыі комінаў (каналаў): з паслядоўнымі каналамі, супрацьцёкаванаясістэма (фінская, Finnish counterflow system), камбінаваныя і інш.

• 
• 
• 

Літаратура

• Сабаленка, Э. Р., Гуркоў, У. С., Іваноў, У. М., Супрун, Дз. Д. Беларускае народнае жыллё. Мн., 1973
• Печи // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) — СПб., 1890—1907.