Прынц Маціхіта
Прынц Маціхіта | |
---|---|
яп.: 以仁王 | |
Нараджэнне | 1151 |
Смерць |
20 чэрвеня 1180 |
Месца пахавання | |
Бацька | Go-Shirakawa[d] |
Маці | Fujiwara no Seishi[d] |
Жонка | Q108779652? і Q108779660? |
Дзеці | Hokurokunomiya[d], Q11583189?, Q11641683? і Q108779674? |
Бітвы | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Прынц Маціхіта-о (яп.: 以仁王 маціхіта о:), таксама вядомы пад імем Мінамота Маціміцу (пам. у ліпені 1180 г.) — японскі прынц, бацькам якога быў імператар Го-Сіракава .
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Прынц Маціхіта пакінуў след у японскай гісторыі сваёй роляй у пачатковы перыяд вайны Тайра і Мінамота . Паколькі прынц быў упэўнены, што кіраўнік магутнага роду Тайра , Тайра-но Кіёморы вінаваты ў многіх беззаконнях — у тым ліку ў апаганенні магіл і пагардзе да будысцкіх абрадаў і веравучэння, ён падтрымаў род Мінамота , які супернічаў з родам Тайра. У якасці кроку ў адказ кіраўнік клана Мінамота, Мінамота-но Ёрымаса , падтрымаў прэтэнзіі Маціхіта як спадчынніка прастола Японіі.
У маі 1180 года Ёрымаса распаўсюдзіў накіраваны да іншых уплывовых постацяў роду Мінамота і будысцкіх манастыроў (Энраку-дзі , Міі-дэра і інш.) заклік, у якім ён абвінаваціў Тайру-но Кіёморы ў мецяжы і заклікаў да барацьбы супраць роду Тайра ў імя прынца Маціміцу. Калі Кіёморы даведаўся пра гэта, то адразу паслаў буйны ўзброены атрад, каб захапіць прынца, які схаваўся ў манастыры Мііморы. Даведаўшыся тут пра набліжэнне ворага і пра тое, што па розных меркаваннях верным яму манахам-воінам з Міі-дэры не зможа прыйсці дапамога з іншых манастыроў, Маціміцу з невялікім ваенным атрадам адступіў на поўдзень і пераправіўся праз раку Удзі да храма Бёда-ін . Тут яго дагнала войска Тайра і ў Бітва пры Удзі разгромлены. Атрад прынца Маціміцу быў адціснуты ў храм, дзе Мінамота-но Ёрымаса здзейсніў самагубства (сэпуку). Прынцу Маціміцу ўдалося пасля бітвы бегчы ў кірунку Нары, аднак па шляху ён быў схоплены і неўзабаве пасля гэтага забіты.
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- George Sansom: A History of Japan to 1334. Stanford University Press, Stanford 1958