Пталамей VII
| Пталамей VII Неас Філапатар | ||
 Манета Пталамея VII | ||
 | ||
| ||
|---|---|---|
| 181/180 — 146/145 да н.э. | ||
| Папярэднік: | Пталамей VI | |
| Пераемнік: | Пталамей VIII і Клеапатра II | |
| Дзейнасць: | суверэн | |
| Нараджэнне: | 152 да н.э. | |
| Смерць: | 144 да н.э. | |
| Дынастыя: | Дынастыя Пталамеяў | |
| Бацька: | Пталамей VI | |
| Маці: | Клеапатра II | |
Пталамей VII Неас Філапатар (стар.-грэч.: Πτολεμαῖος Νέος Φιλοπάτωρ, Ptolemaĩos Néos Philopátōr) (162—144 да н.э.) - цар егіпецкі (145—144 да н.э.), сын Пталамея VI і Клеапатры II.
Правіў пад апекай сваёй маці і быў забіты, калі яна выйшла замуж за свайго брата Пталамея VIII. У яго час, час аслаблення грэчаскай дынастыі, адбывалася ажыўленне старажытнаегіпецкіх традыцый. Выява маладога цара са знакамі фараона і грэчаскай царскай павязкай, зробленая на залатым пярсцёнку, што захоўваецца ў Парыжы, некаторымі даследнікамі прыпісваецца яго бацьку Пталамею VI.[1]
Зноскі
- ↑ Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с.(руск.)
