Перайсці да зместу

Піхта сібірская

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Піхта сібірская
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Abies sibirica Ledeb., 1833[1]

Сінонімы
Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  97169
EOL  1061714
GRIN  t:717
IPNI  261635-1
TPL  kew-2610076

Піхта сібірская[3][4], Ельніца сібірская[5][6] (Abies sibirica) — від вечназялёных дрэў роду піхта (Abies) сямейства Хваёвыя (Pinaceae).

Расце пераважна ў лясах з перавагай хвоя сібірская кедравая (Pinus sibirica), Picea obovata, мяшаных лясах, значна радзей у лясах лістоўніца сібірская (Larix sibirica) і рэдкалессях. Часам ўтварае чыстыя насаджэнні.

Гаспадарчае значэння

[правіць | правіць зыходнік]

З ігліцы і маладых галінак піхты сібірскай атрымліваюць піхтавы алей[7].

Таксанамічнае становішча

[правіць | правіць зыходнік]
  яшчэ 6 сямействаў   яшчэ каля 50 відаў
       
  парадак
Хвоі
    род
Піхта
   
             
  аддзел
  Хвойныя  
    сямейства
Хваёвыя
     від
Піхта сібірская
           
  яшчэ тры
   вымерлых   
парадкі
  яшчэ 10 родаў  
     

Падвіды і гібрыды

[правіць | правіць зыходнік]

Два падвіды:

У Кітаі (Хэйлунцзян) знойдзены прыродны гібрыд, апісаны ў 1957 годзе:

Зноскі

  1. Flora Altaica. Scripsit d. Carolus Fridericus a Ledebour. Berolini [Berlin] 4:202. 1833
  2. Гл. спасылку TPL у картцы расліны.
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. ,. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 7. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. Беларуская ССР: Кароткая энцыклапедыя. Т. 2. — Мн.: БелСЭ. 1979. С. 514.
  5. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с.
  6. Ботаніка. Агульная і спэцыяльная. — Мінск: Інбелкульт, 1924. — у крыніцы пад назвай Abies sibirica
  7. Пихтовое масло // Лесная энциклопедия: В 2-х т. / Ред. кол.: Г. И. Воробьёв (гл. ред.) и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — Т. 2. Лимонник—Ящерицы. — С. 216. — 631 с. — 100 900 экз. (руск.)
  8. Abies ×sibiriconephrolepis(недаступная спасылка): інфармацыя на сайце Каралеўскіх батанічных садоў К’ю. (англ.) (Праверана 9 красавіка 2011)