Рам Чандра Паудэл
Рам Чандра Паудэл | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Бідх’я Дэві Бхандары | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
15 кастрычніка 1944 (80 гадоў) |
||||||
Партыя | |||||||
Узнагароды | |||||||
![]() |
Рам Чандра Паудэл (непальск.: रामचन्द्र पौडेल; нар. 6 кастрычніка 1944, Танаху)[1] — непальскі палітык. 3-і прэзідэнт Непала з 13 сакавіка 2023 года[2][3].
Былы высокапастаўлены лідар Непальскага кангрэса, Паудэл раней займаў пасаду спікера Палаты прадстаўнікоў з 1994 па 1999 год, а з 1999 па 2002 год быў намеснікам прэм’ер-міністра і міністрам унутраных спраў. Упершыню абраны ў парламент у 1991 годзе, ён займаў мноства іншых міністэрскіх пасад і быў лідарам апазіцыі з 2009 па 2013 год у якасці лідара парламенцкай партыі Непальская кангрэс[4].
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся 15 кастрычніка 1944 года ў сям’і брамінаў-фермераў ў аддаленай вёсцы Сацісвара, размешчанай у сучасным муніцыпалітэце В’яс акругі Танаху. Атрымаў сярэднюю адукацыю ў сярэдняй школе Нандзі Ратры ў Катманду і вывучаў санскрыцкую літаратуру ў Санскрыцкім універсітэце з 1963 па 1967 год[5]. Ён таксама атрымаў ступень магістра непальскай літаратуры ва ўніверсітэце Трыбхуван у 1970 годзе, выступаючы на іспытах падчас утрымання ў турме за антыпанчаяцкую дзейнасць[6].
Палітычная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Раннія гады і студэнцкая палітыка (1960-я і 1970-я)
[правіць | правіць зыходнік]Паудэл прыйшоў у палітыку ўсяго ў 16 гадоў, калі далучыўся да пратэстаў і руху супраць адстаўкі ўрада, які ўзначальваў Кайралой, і ўвядзення праўлення Панчаята каралём Махендрай у снежні 1960 года, і ўдзельнічаў у шматлікіх узброеных сутыкненнях пад кіраўніцтвам Кангрэса за аднаўленне дэмакратыі ў 1960-х гадах. Ключавы ўдзельнік кампаніі студэнцкага руху ў Непале, ён быў абраны прэзідэнтам студэнцкага саюза ў кампусе Сарасваці ў 1967 годзе і генеральным сакратаром Дэмакратычнай Сацыялістычнай лігі моладзі ў 1968 годзе. Паудэл выступіў з ініцыятывай арганізацыі непальскага студэнцкага саюза, студэнцкага крыла партыі Кангрэса, створанага ў 1970 годзе, і быў членам цэнтральнага камітэта-заснавальніка саюза.
Партыйная палітыка (1970—2023)
[правіць | правіць зыходнік]Паудэл увайшоў у асноўную партыйную палітыку ў 1977 годзе, калі быў абраны членам акруговага камітэта Танахунскага кангрэса Непала. У 1979 годзе быў абраны намеснікам старшыні акруговага камітэта, а ў 1980 годзе — прэзідэнтам. У 1983 годзе Паудэл быў прызначаны каардынатарам Цэнтральнага Камітэта па сувязях з грамадскасцю Непальскага Кангрэса, а ў 1987 годзе быў прызначаны членам цэнтральнага камітэта партыі і кіраўніком Цэнтральнага бюро па сувязях з грамадскасцю партыі.
Паудэл быў упершыню абраны ў парламент ад Танахуна 1 на ўсеагульных выбарах 1991 года і займаў пасаду міністра мясцовага развіцця і сельскай гаспадаркі з мая 1991 па 1994 год.
На ўсеагульных выбарах 1994 года ён змяніў месца і быў абраны ад Танахуна 2, месца, якое ён затым займаў паслядоўна да 2017 года. Па выніках выбараў Паудэл быў абраны спікерам Палаты прадстаўнікоў і займаў гэтую пасаду да 1999 года. Пасля ўсеагульных выбараў 1999 года ён быў прызначаны намеснікам прэм’ер-міністра і міністрам унутраных спраў і займаў гэтыя пасады да 2002 года[7]. Паудэл быў абраны генеральным сакратаром непальскага кангрэса пасля агульнага з’езду партыі ў 2006 годзе. Ён адыграў важную ролю ў мірным працэсе ў якасці каардынатара Сакратарыяту міру пасля заканчэння грамадзянскай вайны і займаў пасаду міністра па пытаннях міру і рэканструкцыі з 2007 па 2008 год[7]. Паудэл быў абраны віцэ-прэзідэнтам непальскага кангрэса ў 2008 годзе і перамог былога прэм’ер-міністра Шэра Бахадура Дэцбу, стаўшы лідарам парламенцкай партыі Кангрэса пасля выбараў ва Устаноўчы сход 2008 года. Удзельнічаў у парламенцкіх выбарах прэм’ер-міністра ў 2010 годзе, але не быў абраны нават пасля 17 тураў выбараў[8]. Ён быў выконваючым абавязкі прэзідэнта партыі Кангрэса пасля смерці Сушыла Каіралы у 2016 годзе, але пацярпеў паразу ад Дэубы на 13-м агульным з’ездзе партыі пазней у тым жа годзе[9][10].
Вырашыўшы вярнуцца на сваё старое месца ў Танахуне 1, Паудэл пацярпеў паразу ад Крышны Кумара Шрэстхі з КПН (АМЛ) на усеагульных выбарах 2017 года[11]. Ён працягваў актыўна ўдзельнічаць у партыйнай палітыцы і быў абраны ад Танахуна 1 на ўсеагульных выбарах 2022 года[12].
Затрыманні
[правіць | правіць зыходнік]Паудэл правёў больш за 15 гадоў у якасці вязня сумлення з розных нагодаў, у асноўным за тое, што быў праціўнікам сістэмы панчаят[1]. Ён быў затрыманы ў наступных выпадках:
- На працягу 10 месяцаў у 1962 годзе ў сувязі з узброеным захопам Бхаратпура непальскім кангрэсам.
- На працягу 12 месяцаў у 1964 годзе ў сувязі са студэнцкімі рухамі ў Катманду.
- На 6 месяцаў у 1966 годзе за ўдзел у руху за зрушэнне тагачаснага намесніка генеральнага інспектара паліцыі.
- На працягу 14 месяцаў у 1967 годзе ў сувязі з арганізацыйнай дзейнасцю DSYL у Покхары.
- На адзін год у 1969 годзе ў сувязі з рэарганізацыяй DSYL у заходнім Непале.
- На 3 месяцы ў 1970 годзе за ўдзел у арганізацыі і адкрыцці непальскага студэнцкага саюза.
- На 4 гады з 1971 па 1975 год за ўдзел у актывізацыі палітычнай дзейнасці пасля вызвалення Б. П. Каіралы.
- На 10 месяцаў у 1977 годзе за ўдзел у канферэнцыі непальскага кангрэса ў Патане, дзе было прынята рашэнне пачаць рух грамадзянскага непадпарадкавання (Сацьяграха) за аднаўленне дэмакратыі і вызваленне яго хворага лідара Б. П. Каіралы.
- На 6 месяцаў у 1979 годзе за тое, што ён граў вядучую ролю ў антыпанчаяцкіх рухах.
- На працягу 6 месяцаў у 1981 годзе ў сувязі з байкотам выбараў у Панчаяці.
- На працягу 9 месяцаў у 1985 годзе ў сувязі з рухам грамадзянскага непадпарадкавання (Сацьяграха).
- На 3 месяцы ў 1988 годзе па абвінавачванні ў публікацыі органа непальскага кангрэса і ў парушэнні Закона аб друку.
- На працягу 5 месяцаў у 1989 годзе па абвінавачванні ў арганізацыі і натхненні людзей прыняць удзел у руху за аднаўленне дэмакратыі.
- Прыкладна паўтара года, з 2003 па 2005 год, падчас прамога праўлення караля.
Прэзідэнт Непала (з 2023)
[правіць | правіць зыходнік]Паудэл быў кандыдатам ад непальскага кангрэса і яго 10-партыйнага альянсу на прэзідэнцкіх выбарах 2023 года і быў абраны прэзідэнтам 9 сакавіка 2023 года, перамогшы былога спікера Субаса Чандру Немванга з КПН (АМЛ)[13][14]. Паудэл адмежаваўся ад усіх партыйных абавязкаў і сышоў у адстаўку з пасады актыўнага члена нэпальскага кангрэса пасля таго, як быў абраны прэзідэнтам[15]. Паудэл падаў у адстаўку з пасады члена парламента перад уступленнем на пасаду прэзідэнта 13 сакавіка 2023 года[16][17].
Прыватнае жыццё
[правіць | правіць зыходнік]Жанаты на Савіце Паудэл, і ў пары пяцёра дзяцей: чатыры дачкі і адзін сын[1].
Зноскі
- ↑ а б в Паудел, Рам Чандра . ТАСС. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Ram Chandra Paudel is new President(нявызн.). kathmandupost.com. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Ram Chandra Paudel is the new president of Nepal - OnlineKhabar English News (англ.) (9 сакавіка 2023). Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Paudel caps his career with presidency(нявызн.). kathmandupost.com. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ रासस. संस्कृत भाषाको पुनर्जागरण गर्नुपर्छः रामचन्द्र पौडेल (англ.) . देशसञ्चार (14 чэрвеня 2021). Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ वामपन्थी राजनीति छाडेर कांग्रेसमा होमिएका रामचन्द्र, यस्तो छ बेलथुम्कीदेखि शीतलनिवाससम्मको यात्रा :: शिलापत्र संवाददाता :: Shilapatra शिलापत्र - खबरको स्थायी ठेगाना . shilapatra.com. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ а б Ram Chandra Paudel elected new President of Nepal(нявызн.). The Annapurna Express. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Ram Chandra Paudel Failed to Become Nepal PM 17 Times, But Won President Polls in First Attempt (англ.). News18 (10 сакавіка 2023). Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Koirala’s death sparks leadership tussle in Nepali Congress (англ.). Hindustan Times (16 лютага 2016). Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Times, The Himalayan. Sher Bahadur Deuba elected Nepali Congress president (англ.). The Himalayan Times (7 сакавіка 2016). Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Sen, Sandeep. NC senior leader Poudel defeated in Tanahun 1 (англ.). The Himalayan Times (10 снежня 2017). Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Republica. NC leader Paudel elected as HoR member from Tanahun-1 (англ.)(недаступная спасылка). My Republica. Архівавана з першакрыніцы 29 кастрычніка 2023. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Eight political parties to support Congress candidate in presidential election(нявызн.). kathmandupost.com. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Nepal elects new president amid political uncertainty (англ.). AP News (9 сакавіка 2023). Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Republica. President-elect Paudel separates himself from party responsibilities (англ.)(недаступная спасылка). My Republica. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2023. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ President Paudel resigns as HoR member (англ.). Khabarhub. Праверана 28 кастрычніка 2023.
- ↑ Republica. President Paudel assumes his office, resigns from the post of HoR member (англ.)(недаступная спасылка). My Republica. Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2023. Праверана 28 кастрычніка 2023.