Саламон Раманавіч Дзіхцяр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Саламон Раманавіч Дзіхцяр
Дата нараджэння 4 ліпеня 1894(1894-07-04)
Месца нараджэння
Дата смерці 21 лістапада 1980(1980-11-21) (86 гадоў)
Грамадзянства
Род дзейнасці урач, медыцынскі адміністратар, гігіеніст, выкладчык універсітэта
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук
Альма-матар

Саламон Раманавіч Дзіхцяр (руск.: Дихтяр Соломон Романович; 4 ліпеня 1894, Чашнікі — 21 лістапада 1980, Арджанікідзэ) — савецкі вучоны ў галіне гігіены. Прафесар (1936), доктар медыцынскіх навук (1944), заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі Узбекскай ССР (1950).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў у 1921 г. медыцынскі факультэт 1-га МДУ. У 1921—1923 гг. — сельскі ўчастковы і санітарны лекар, загадчык павятовым аддзелам аховы здароўя Лепельскага павета Віцебскай губерні, намеснік загадчыка Віцебскім губернскім санітарным бюро. У 1924—1933 г. працаваў у Мінску: загадчык аддзела лячэбна-прафілактычнай дапамогі і членам калегіі Наркамздрава БССР, старэйшы санітарны інспектар і член калегіі Наркамтруда БССР, дырэктар арганізаванага ім Беларускага НДІ арганізацыі і аховы працы Наркамтруда БССР. Адначасова (1925—1932) — асістэнт, загадчык курса гігіены працы медыцынскага факультэта Беларускага універсітэта (Мінскага медыцынскага інстытута), дзе арганізаваў (1927) і ўзначаліў клініку прафесійных захворванняў. У 1933—1958 гг. працаваў у Узбекскай ССР: дырэктар рэспубліканскага НДІ гігіены працы, загадчык кафедры гігіены працы Ташкенцкага медыцынскага інстытута (1935—1951), дзе арганізаваў і ўзначаліў клініку прафесійных захворванняў, быў навуковым кіраўніком Навукова-даследчага санітарнага інстытута Міністэрства аховы здароўя Узбекскай ССР. Адначасова (1939—1951) — зам. старшыні Вучонага медыцынскага савета і член калегіі Наркамздрава (Міністэрства аховы здароўя) Узбекскай ССР; у гады Вялікай Айчыннай вайны выконваў абавязкі Галоўнага дзяржаўнага санітарнага інспектара рэспублікі. У 1958—1974 гг. — загадчык кафедры гігіены працы і кіраўнік арганізаванай ім лабараторыі гігіены працы і прафзахворванняў Паўночна-Асяцінскага медыцынскага інстытута, з 1975 г. — навуковы кансультант гэтай кафедры.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя даследаванні прысвечаны праблемам гігіены працы і прафесійных захворванняў на прадпрыемствах каляровай і парашковай металургіі. Вывучаў уплыў на здароўе прам. рабочых вытворча-метэаралагічных фактараў ва ўмовах гарачага клімату, дзеянне свінцу і рэдкіх металаў на арганізм у спалучэнні з іншых вытворчымі фактарамі.

Навуковыя працы[правіць | правіць зыходнік]

  • «Працоўная моладзь Беларусі, колькасць, склад, побыт, умовы працы і фізічнае становішча» (1926)
  • «Даведнік па медыка-санітарнай сеткі Беларусі» (1926)
  • «Уплыў на здароўе працуюць вытворча-метэаралагічнага фактару ва ўмовах „пустыннага“ гарачага клімату Сярэдняй Азіі ў летні час» (1942)
  • Материалы из истории медицинской организации Белоруссии : очерки по медико-санитарному делу в Минщине в XIX веке : (по архивным документам) / С. Р. Дихтяр. ― Минск, 1927.
  • Інстытут аховы працы пры НКП БССР : Нарыс чыннасці / С. Р. Дзіхцяр. — Мінск, 1930

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]