Сацыял-дэмакратыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дэмакратыя
Каштоўнасці
Законнасць · Роўнасць

Свабода · Правы чалавека
Права на самавызначэнне

Кансэнсус · Плюралізм
Тэорыя
Тэорыя дэмакратыі
Разнавіднасці
Афінская

Буржуазная
Імітацыйная
Кансацыянальная
Ліберальная
Мажарытарная
Парламенцкая
Плебісцытарная
Прадстаўнічая
Пратэкціўная
Прамая
Сацыялістычная
Сацыяльная
Суверэнная
Хрысціянская

Электронная

Сацыял-дэмакратыя — iдэалогiя, якая ўзнікла ў рамках сацыялізму і з часам трансфармаваліся на пазіцыі паступовага ўдасканалення капіталізма з мэтай сцвярджэння сацыяльнай справядлівасці, салідарнасці і большай свабоды[1][2].

Тэрмін[правіць | правіць зыходнік]

Да Першай сусветнай вайны «сацыял-дэмакратамі» называлі ўсіх паслядоўнікаў левых ідэалогій — як марксiстаў, так і паслядоўнікаў рэфармісцкага сацыялізму. Такім чынам, гэтая катэгорыя аб'ядноўвала і радыкальных рэвалюцыянераў - У. І. Леніна і Р. Люксембург, і ўмераных эвалюцыяністаў тыпу Э. Бернштэйна, і артадаксальны «цэнтр» тыпу К. Каўцкім.

Ідэалогія сучаснай сацыял-дэмакратыі знаходзіцца некалькі лявей сацыял-лібералізма і некалькі правей дэмакратычнага сацыялізму[3].

Мэты і прынцыпы[правіць | правіць зыходнік]

Сацыял-дэмакратыя прадугледжвае наступнае:

  • Абарону правоў человека.
  • Борацьбу з дыскрымінацыяй па колеры скуры, нацыянальнасцi, па полу, узросту i iнш.
  • Прынцып роўных правоў і магчымасцяў.
  • Сiстэму абароны эканамічных правоў грамадзян.

Зноскі

Спасылкi[правіць | правіць зыходнік]