Саят-Нава
| Саят-Нава | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
|---|---|
| Дата нараджэння: | 14 чэрвеня 1712[1][2][3] |
| Месца нараджэння: | |
| Дата смерці: | 22 лістапада 1795[1][2] (83 гады) |
| Месца смерці: | |
| Пахаванне: | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці: | паэт, кампазітар, музыкант, спявак, Ашуг |
| Валодае мовамі: | армянская мова, азербайджанская мова і грузінская мова |
 Выявы на Вікісховішчы | |
Сая́т-Нава́ (арм.: Սայաթ-Նովա, перс.: سایاتنووا, груз. საიათ-ნოვა; псеўданім Аруцюна Саядзяна, арм.: Հարություն Սայադյան; 1712, Тбілісі — 1795) — армянскі паэт, буйнейшы прадстаўнік свецкай паэзіі позняга сярэдневякоўя.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Быў прыдворным песняром і музыкантам грузінскага цара Іраклія II. Выгнаны са службы з-за сутычак з вяльможамі, стаў свяшчэннікам, з 1768 манах. Праславіўся як ашуг. Пісаў песні на армянскай, грузінскай і азербайджанскай мовах, у якіх традыцыйная для ўсходняй паэзіі вобразнасць спалучалася з глыбокай эмацыянальнасцю, пратэстам супраць сацыяльнай несправядлівасці. Майстар любоўнай лірыкі («Я хворы каханнем да цябе», «Каманча», «Да салаўя», «Так жыць хачу» і інш.). Забіты ў Тбілісі ў час нашэсця персідскіх войск.
На беларускую мову асобныя яго вершы пераклалі Х. Жычка, Н. Тулупава.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Казінян А. Саят-Нава // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-11-0216-4 (т. 13), ISBN 985-11-0035-8.
|
