Свята-Міхайлаўскі Беразвецкі жаночы манастыр

Свята-Міхайлаўскі Беразвецкі жаночы манастыр
	Манастыр
Свята-Міхайлаўскі Беразвецкі жаночы манастыр
	55°09′30″ пн. ш. 27°40′56″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Горад	Глыбокае
Канфесія	БПЦ
Епархія	Полацкая і Глыбоцкая епархія
Тып	Жаночы
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Спаса-Ефрасіннеўскі манастыр — жаночы праваслаўны манастыр у Беразвеччы (сёння вёска ўваходзіць у склад Глыбокага), Беларусь. Знаходзіцца на вуліцы Францыска Скарыны, 77^[1].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Дата заснавання Беразвецкага манастыра дакладна не ўстаноўлена.

Пасля скасавання ўніяцтва ў 1839 годзе манастыр быў перададзены пад юрысдыкцыю праваслаўнай царквы. Да канца 1860-х гадоў абіцель прыйшла ў заняпад, і ў 1874 годзе па загадзе Свяцейшага Сінода яна была скасавана.

Адраджэнне манастыра адбылося ў 1901 годзе па хадатайніцтве Літоўскага архіепіскапа Ювеналія (Полаўцава). У гэты перыяд праводзіцца капітальны рамонт манастырскага Петра-Паўлаўскага сабора і карпусоў.

У 1915 годзе ў сувязі з пагрозай нямецкага наступлення беразвецкія манахіні былі вымушаны эвакуіравацца ў горад Ялец Арлоўскай губерні.

У 1919 годзе абіцель была перададзена пад юрысдыкцыю каталіцкай царквы.

Падчас Другой сусветнай вайны на тэрыторыі манастыра быў створаны канцэнтрацыйны лагер. У пасляваенны час Петра-Паўлаўскі сабор быў разбураны, а будынкі абіцелі заняла турма.

12 жніўня 2004 года было вырашана адрадзіць Беразвецкі Міхаіла-Архангельскі жаночы манастыр. Першы пабудаваны храм быў асвечаны ў гонар святога Міхаіла^[2].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Березвечский женский общежительный монастырь в честь Архистратига Михаила // Полоцкие епархиальные ведомости. — 2007. — № 5 (сент.). — С. 2.
Березвечский Рождество-Богородицкий мужской монастырь // Православные монастыри Беларуси / авт.-сост. С. Э. Сомов. — Минск : Четыре четверти, 2003. — С. 125—126. — (Наши духовные ценности ; Вып. 5).
Берникович, Д. Храм над озером / Д. Берникович // Витебские вести. — 2016. — 12 нояб. — С. 12.
Вераксин, А. С. Березвечский монастырь / А. С. Вераксин // Веснік Глыбоччыны. — 2002. — 30 лістап. — С. 4 ; 7 снеж. — С. 4 ; 14 снеж. — С. 4 ; 21 снеж. — С. 4 ; 28 снеж. — С. 4 ; 2003. — 11 студз. — С. 4 ; 1 лют. — С. 4 ; 8 лют. — С. 4.
Вераксинъ, А. С. Березвечскій монастырь / А. С. Вераксинъ. — Вильна : Типографія Русскій починъ, 1910. — 33 с.
Габрусь, Т. Загублены шэдэўр / Т. Габрусь // Мастацтва. — 1993. — № 10. — С. 72-76.
Гліннік, В. Базыльянская царква ў Беразвеччы / В. Гліннік // Строительство и архитектура Белоруссии. — 1990. — № 2. — С. 39.
Загублены шэдэўр // Страчаная спадчына / Т. Габрусь [і інш.]. — Минск : Полымя, 1998. — С. 144—149.
Зинкевич, А. И возвысится над Березвечьем новый храм / А. Зинкевич // Веснік Глыбоччыны. — 2016. — 5 кастр. — С. 2.
Инокиня, А. С. Драгоценная жемчужина края / А. С. Инокиня // Веснік Глыбоччыны. — 2015. — 4 ліп. — С. 7.
Лысёнак, А. Гаўрыіл (Габрыэль) Календа — першы настаяцель беразвецкага манастыра базыльянаў / А. Лысёнак // Вольнае Глыбокае. — 2017. — 28 верас. — С. 11.
Саулич, В. В Березвечье вернулись монахини. Почти через столетие / В. Саулич // Вiцебскi рабочы. — 2008. — 2 лют. — С. 12.
Трэпет, Л. Беразвецкі уніяцкі кляштар / Л. Трэпет // Веснік Глыбоччыны. — 1992. — 20 сак. — С. 3.
Устинов, А. Светильник веры православной / А. Устинов // Веснік Глыбоччыны. — 2016. — 3 снеж. — С. 7.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Свята-Міхайлаўскі Беразвецкі жаночы манастыр на сайце Глобус Беларусі (руск.)

[1] Глубокское благочиние

[2] Манастыр Свята-Міхайлаўскі Беразвечскі жаночы. Глыбоцкі раён, г. Глыбокае

[1]

[2]