Сербская Ваяводзіна
| аўтаномія ў складзе Аўстрыйскай імперыі | |||||
| Сербская Ваяводзіна | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| сербск.: Српска Војводина сербахарв.: Српска Војводина / Srpska Vojvodina | |||||
|
|||||
| Дэвіз: «Само слога Србина спасава» | |||||
 |
|||||
|
|
|||||
| Сталіца |
Срэмскі-Карлаўцы Земун Зрэнянін Тымішаара |
||||
| Мова(ы) | нямецкая, сербская, сербскахарвацкая | ||||
| Афіцыйная мова | нямецкая, сербская мова і харвацкая мова | ||||
| Рэлігія | праваслаўе, каталіцтва, пратэстанцтва | ||||
| Гісторыя | |||||
| • 1848 | Майская скупшчына | ||||
| • 1849 | Ператворана ў Ваяводства Сербія і Тэмешварскі банат | ||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||
Сербская Ваяводзіна (сербск.: Српско Војводство, Српска Војводовина) — назва сербскай аўтаноміі ў рамках Аўстрыйскай імперыі, якая існавала з моманту свайго абвяшчэння на Майскай скупшчыне 1848 года і да пераўтварэння ў Ваяводства Сербія і Тэмешварскі банат у 1849 годзе. Падчас рэвалюцыі, распачатай у 1848 годзе, венгерскае насельніцтва ўладанняў Габсбургаў патрабавала сабе аўтаномію і асаблівыя нацыянальныя правы, у той жа час адмаўляючы ў гэтым іншым народам, якія жылі па суседстве ці ў рамках венгерскіх адміністрацыйных адзінак.
З мэтай стварэння ўласнай аўтаноміі і для абароны нацыянальнай ідэнтычнасці, сербы, якія пражывалі на тэрыторыі сучаснай Ваяводзіны, на Майскай скупшчыне абвясцілі Сербскую Ваяводзіну. Карлавіцкі мітрапаліт Ёсіф Раячыч быў абвешчаны патрыярхам і выбраны старшынёй урада, а палкоўнік Стэван Шуплікац стаў ваяводам. Аўстрыйскія ўлады праз некаторы час афіцыйна прызналі рашэнні Майскай скупшчыны.
Цэнтрам Сербскай Ваяводзіны спачатку былі Срэмскі-Карлаўцы, затым сталіцамі былі Зрэнянін, Земун і Тымішаара.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сербская Ваяводзіна- Гісторыя Ваяводзіны (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2012. Праверана 9 лютага 2013.
