Стаўкірка ва Урнесе
| * | |
|---|---|
| Urnes Stave Church** | |
| Сусветная спадчына ЮНЕСКА | |
| |
| Урнеская стаўкірка | |
| Краіна |  Нарвегія
|
| Тып | Культурны |
| Крытэрыі | i, ii, iii |
| Спасылка | 58 |
| Рэгіён*** | Еўропа |
| Каардынаты | 61°17′53″ пн. ш. 7°19′21″ у. д.HGЯO |
| Гісторыя ўключэння | |
| Уключэнне | 1979 (3 сесія) |
| * Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА | |
Драўляная царква ва Урнесе, Нарвегія — самая старажытная з захаваных стаўкірак, пабудаваная прыблізна ў 1130 годзе. Цяпер вядуцца спрэчкі аб тым, колькі яшчэ больш старажытных цэркваў было пабудавана на яе месцы да гэтага часу - адна або дзве. Помнік Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.
Урнескі стыль[правіць | правіць зыходнік]
Царква вядомая разьбянымі панэлямі, якія захаваліся з 1050 года, якія дэманструюць «урнескі», апошні росквіт разнавіднасці шырока распаўсюджанага ў Скандынавіі ў той час «звярынага стылю».
Характэрнымі асаблівасцямі гэтага стылю з'яўляюцца асіметрычнасць і хваляпадобнасць арнаменту. Існуе шмат тэорый адносна сюжэту, які аўтар хацеў адлюстраваць праз урнескую разьбу. Магчыма, як і на некаторых рунічных камянях, на панэлі паказана адна з бітваў «змяркання багоў» - Рагнарок, супрацьстаянне хтанічнага змея Ермунганда пераўвасабленнем богу грому і маланкі Тору. Іншая інтэрпрэтацыя гарэльефа таксама тлумачыць яго праз скандынаўскую міфалогію. Некаторыя бачаць у ім аленя, якая грызе карані Сусветнага Дрэва Ігдрасіль.
Не выключана, што «урнескі стыль» паўплываў на сярэднявечную еўрапейскую культуру.
- Выявы царквы
Выява царквы ў XIX стагоддзі
Сучасны выгляд
Знакаміты паўночны партал XI стагоддзі
Драўляная разьба
Інтэр'ер храма ў XIX стагоддзі
