Стэфан Буткевіч

Стэфан Буткевіч
маршалак шляхты Лідскага павета 12 кастрычніка 1855 — 1875
Нараджэнне	19 лютага 1815(1815-02-19)
Смерць	30 сакавіка 1896(1896-03-30) (81 год)
Месца пахавання	Старыя каталіцкія могілкі
Адукацыя	Шчучынскае павятовае вучылішча[d]

Стэфан Буткевіч (польск.: Stefan Butkiewicz; 19 лютага 1815 — 30 сакавіка 1896) — дзяржаўны службовец.

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду Буткевічаў. Нарадзіўся ў сям’і Дамініка і Эміліі з Шукевічаў.

Валодаў маёнткам Косаўшчына з фальваркам Качанова і вёскамі Косаўшчына, Болтуці, Цвермы, Татарцы, Навіцкія, Былінская — усяго 1363 дзесяціны і 150 душ. Пасля смерці маці ўспадкаваў маёнтак Мінойты з вёскай (570 дзесяцін, 52 душы).

Адукацыю атрымаў у Шчучынскім павятовым вучылішчы. У 1853 г. тытулярны дарадца Буткевіч запісаны сярод «попечителей сельских запасных магазинов».

З 12 кастрычніка 1855 г. займаў пасаду маршалка шляхты Лідскага павета. Амаль што адразу быў узнагароджаны медалём у памяць вайны 1853—1856 гг., потым ордэнам Св. Станіслава 3 ст. і знакам за 15 год службы. На сваёй пасадзе ён заставаўся 20 гадоў, аж да 1875 года.

У паўстанні 1863—1864 гадоў не ўдзельнічаў.

У запісцы віленскаму генерал-губернатару А. Л. Патапаву ў сакавіку 1868 года, Буткевіч пісаў, што заробку ад казны ён не атрымліваў і выкананне сваіх службовых абавязкаў каштавала яму двух маёнткаў, якія ён прадаў, каб пакрыць расходы па гэтай пасадзе маршалка дваранства.

У 1870-я гг. прапанаваў генерал-губернатару разабраць Лідскі замак на будаўнічыя матэрыялы.

Пасля адстаўкі ў 1875 годзе з пасады маршалка, надворны дарадца Буткевіч амаль што да канца жыцця абіраецца галосным Лідскай гарадской думы. Менавіта на гэтай пасадзе з ім быў асабіста знаёмы Францішак Багушэвіч, паэт узгадваў яго ў сваіх газетных артыкулах.

У 1885 г. пабудаваў на каталіцкіх могілках Ліды новую, ашаляваную i крытую гонтам званiцу. Тут жа, недалёка ад ўваходу на могілкі і каля званіцы, і быў пахаваны разам з жонкай.

Сям’я

У шлюбе з Эмiлiяй Буткевiч з Адамовiчаў (1813—1879). Меў сына Эміля.