Суматар

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Сума́тар — камбінацыйная схема, якая выкарыстоўваецца для знаходжання сумы дыскрэтных лікаў. Выкарыстоўваецца ва ўсіх існуючых лічбавых прыладах у якасці асноўнага будаўнічага элемента вылічальных блокаў.

Вывад схемы[правіць | правіць зыходнік]

Для пабудовы адвольнага -бітнага суматара пабудуем асноўны функцыянальны блок з трыма ўваходамі і двума выхадамі . Уваход гэта біт першага ліку,  — другога,  — перанос, спалучаны з выхадам папярэдняга блоку, або калі няма папярэдняга. Выхад гэта вынік сумы,  — калі патрабуецца перанос у наступны разрад.

Пабудуем табліцу ўсіх магчымых камбінацый для выхада :

0 0 0 0
1 0 0 1
0 1 0 1
1 1 0 0
0 0 1 1
1 0 1 0
0 1 1 0
1 1 1 1

Запішам ДНФ:

Пабудуем табліцу ўсіх магчымых камбінацый для выхада :

0 0 0 0
1 0 0 0
0 1 0 0
1 1 0 1
0 0 1 0
1 0 1 1
0 1 1 1
1 1 1 1

Запішам ДНФ:

Заўважым што ужо падлічана для і яго значэнне можна выкарыстаць тут. Для падліку толькі можна скараціць выраз яшчэ больш:

Прыведзеныя выразы для цалкам эквівалентныя. Апошні выраз прасцей запамінаць без дужак:

Атрыманы камбінацыйны элемент можна злучаць у ланцуг паслядоўна, але тады пры павелічэнні разраднасці будзе павялічвацца неабходная для праходжання сігналу затрымка. Гэтая праблема вырашаецца з дапамогай паралельнага злучэння схемай з паскораным пераносам.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]