Туя гіганцкая

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Туя складкавая)
Туя гіганцкая

Агульны выгляд расліны
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Thuja plicata Donn ex D.Don

Сінонімы
Thuja gigantea Nutt.
Арэал

выява

Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  18044
NCBI  3316
EOL  1034889
GRIN  t:36593
IPNI  60443333-2
TPL  kew-2433061

Туя гіганцкая[1] (Thuja plicata) — від хвойных дрэў сямейства Кіпарысавыя (Cupressaceae). Туя гіганцкая з’яўляецца самым буйным дрэвам у сваім родзе, якое пры добрых умовах росту можа дасягаць больш за 50 м, пры дыяметры ствала 2,5 м.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Цеплалюбівая расліна, падмярзае ў суровых зімовых умовах, пры вельмі нізкіх тэмпературах можа ўсохнуць. Дарослае дрэва адрозніваецца густой шчыльнай кронай, яго ніжнія галінкі пад уласным цяжарам звісаюць да самай зямлі. Лускападобная ігліца размешчана крыжападобна. Мае шырокія парасткі з ярка-зялёнымі і жоўтымі кончыкамі. У цэлым, туя мае пірамідальны выгляд.

Даўгавечная — дажывае да 500—800 гадоў (на радзіме). Лёгка размножваецца насеннем, тронкамі — дрэнна; формы прышчапляюць на сеянцах тыпавой формы або іншых відаў.

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Радзіма — Ціхаакіянскае ўзбярэжжа Паўночнай Амерыкі ад Каліфорніі на поўнач да Аляскі і ад Арэгона на ўсход да Мантаны; у горы падымаецца да вышыні 2000 м над узроўнем мора. Яна даволі часта расце па берагах вадаёмаў, рэк і балот, любіць вільготныя месцы.

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

З даўніх часоў у народнай медыцыне выкарыстоўваюць маладыя парасткі гэтага расліны для лячэння цыстыту, захворванні печані і пры жоўцевакаменнай хваробы. Алей туі мае шырокі спектр прымянення ў лячэбных мэтах, а гэтак жа для араматызацыі асвяжальнікаў паветра і дэзадарантаў. Акрамя таго, такія дрэвы незаменныя ў ландшафтных дызайнах, пры стварэнні алей, жывых сцен і платоў. Дзякуючы непераборлівасці і ўстойлівасці да гарадскіх умоў выкарыстоўваюць тую і пры азеляненні гарадоў.

Зноскі

  1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 130. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Thuja gigantea Nutt.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

  • Bitner, Richard L. (2007). Conifers for Gardens: an Illustrated Encyclopedia. United Kingdom: Timber Press. ISBN 0-88192-830-5.
  • Chedgy, Russell J., Young Woon Lim & Colette Breuil (2009). "Effects of leaching on fungal growth and decay of western redcedar (Thuja plicata)". {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link)
  • DeCapua, Sarah (2010). The Tlingit. Tarrytown, New York: Marshall Cavendish Benchmark. ISBN 0-7614-4135-2.
  • Dill, J. Gregory (2006). Myth, Fact, And Navigators' Secrets: Incredible Tales of the Sea And Sailors. Guilford, Connecticut: The Lyons Press. ISBN 1-59228-879-0.
  • Farjon, A. (2005). Monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. Royal Botanic Gardens, Kew. ISBN 1-84246-068-4.
  • Flora of North America. New York, New York: Oxford University Press. 1993. ISBN 0-19-508242-7.
  • Gardner, J. A. F. (1963). The Chemistry and Utilization of Western Red Cedar. Ottawa, Ontario: Department of Forestry.
  • Hill, Anthony (1985). Antique Furniture in Australia. Victoria, British Columbia: Viking Press. ISBN 0-670-80319-7.
  • McNeese, Tim (2002). Early North America. St. Louis, Missouri: Milliken Publishing. ISBN 0-7877-0527-6.
  • Miller, Mike (2008). Alaska's Southeast: Touring the Inside Passage. Guilford, Connecticut: Globe Pequot Press. ISBN 0-7627-4535-5.
  • Pritzker, Barry M. (1998). Native Americans: An Encyclopedia of History, Culture, and Peoples. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. ISBN 0-87436-836-7.
  • Stewart, Hilary (1984). Cedar: Tree of Life to the Northwest Coast Indians. Vancouver, British Columbia: Douglas & McIntyre. ISBN 0-88894-437-3.
  • Van Pelt, Robert (2001). Forest Giants of the Pacific Coast. Seattle, Washington: University of Washington Press. ISBN 0-295-98140-7.
  • Zsolt Debreczy, Istvan Racz (2012). Conifers Around the World. DendroPress. ISBN 963-219-061-0.