Тэарэма Памеранчука
Тэарэ́ма Памеранчука́ ў квантавай тэорыі поля ўстанаўлівае, што поўныя эфектыўныя сячэнні ўзаемадзеяння часціцы і антычасціцы з адной і той жа мішэнню (нуклонам) пры нарастанні энергіі сутыкнення павінны супадаць.
Мае важнае значэнне для тэорыі моцнага ўзаемадзеяння элементарных часціц.
Сфармулявана І. Я. Памеранчуком у 1958.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Памеранчука тэарэма // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 32. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Померанчука теорема // Физическая энциклопедия.