Ісаак Якаўлевіч Памеранчук

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ісаак Якаўлевіч Памеранчук
руск.: Исаак Яковлевич Померанчук
Дата нараджэння 7 (20) мая 1913[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 14 снежня 1966(1966-12-14)[2] (53 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці фізік-тэарэтык, фізік, прафесар
Навуковая сфера тэарэтычная фізіка
Месца працы
Навуковая ступень доктар фізіка-матэматычных навук
Навуковае званне
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Леў Давідавіч Ландау[3]
Вядомыя вучні Lev Okun[d]
Член у
Прэміі
Сталінская прэмія
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн «Знак Пашаны»

Ісаа́к Я́каўлевіч Памеранчу́к (20 мая 1913, Варшава14 снежня 1966) — савецкі фізік-тэарэтык. Акадэмік АН СССР (1964, член-карэспандэнт 1953).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Ленінградскі політэхнічны інстытут (1936). З 1940 у Фізічным інстытуце, з 1943 у Інстытуце атамнай энергіі, з 1946 у Інстытуце тэарэтычнай і эксперыментальнай фізікі АН СССР, адначасова прафесар Маскоўскага інжынерна-фізічнага інстытута.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя працы па ядзернай фізіцы, фізіцы цвёрдага цела, тэорыі квантавых вадкасцей, фізіцы элементарных часціц і высокіх энергій.

Прадказаў сінхратроннае выпрамяненне (1944; разам з Д. Д. Іваненкам). Выявіў анамальны характар плаўлення (зацвердзявання) гелію-3 (эфект Памеранчука; 1950) і прапанаваў новы метад атрымання нізкіх тэмператур. Сфармуляваў адно з асноўных палажэнняў квантавай тэорыі поля (гл. тэарэма Памеранчука). Зрабіў важкі ўклад у стварэнне першых у СССР ядзерных рэактараў.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Дзяржаўныя (Сталінскія) прэміі СССР 1950, 1952.

Творы[правіць | правіць зыходнік]

  • Собрание научных трудов. Т. 1—3. М., 1972.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Большая российская энциклопедия. Электронная версияБольшая российская энциклопедия, 2016. Праверана 13 снежня 2022.
  2. а б в Померанчук Исаак Яковлевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. а б в Матэматычная генеалогія — 1997.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]