Унцынарыёз
Унцынарыёз[1] — глісная хвароба жывёл, якая выклікаецца нематодай унцынарыяй вузкагаловай (Uncinaria stenocephala) сямейства анкіластамідаў.
Этыялогія
[правіць | правіць зыходнік]Яйцы паразіта з калам хворай жывёлы трапляюць у вонкавае асяроддзе, з іх развіваюцца рухомыя лічынкі, якія пры заглынанні з кормам або вадой ці ўкараненні іх праз скуру пранікаюць у кішэчнік жывёлы і ператвараюцца ў палаваспелых паразітаў[1].
Эпідэміялогія
[правіць | правіць зыходнік]На Беларусі найчасцей бывае ў сабак, ваўкоў, лісоў, янотападобнага сабакі, барсука і рысі[1].
Да ўнцынарыёзу найбольш успрыімлівы маладняк[1].
Сімптомы
[правіць | правіць зыходнік]Хвароба праяўляецца анеміяй, паносам з дамешкам крыві, знясіленнем[1]. Доўжыцца 8—30 сутак, вядзе да гібелі жывёлы або пераходзіць у хранічную форму[1].
Прафілактыка і лячэнне
[правіць | правіць зыходнік]Прафілактычныя меры ўключаюць утрыманне жывёл у зверагаспадарках у клетках з сеткаватай падлогай, дэзінвазия, папераджальная дэгельмінтызацыя[1].
Эфектыўнае лячэнне U. stenocephala ўключае правільнае медыкаментознае лячэнне і правільны выбар антыгельмінтнага сродка[1]. У заражаных жывёл рэкамендуецца даследаваць фекаліі праз 3 тыдні пасля заканчэння лячэння[2].
З лекаў прымяняюць фебантэл, фебантэл/пірантэла эмбанат, фенбендазол, івермекцін, мебендазол, пірантэла памаат.
Для прафілактыкі эфектыўнасць паказалі івермекцін/пірантэл/празіквантэл або моксідэкцін, якія добра спраўляюцца з U. stenocephala у сабак[3].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж Унцынарыёз // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.. — С. 164
- ↑ Памылка ў зносках: Няслушны тэг
<ref>; для зносак:1няма тэксту - ↑ Hookworms in Small Animals - Digestive System (англ.). Merck Veterinary Manual. Праверана 26 красавіка 2019.