Філіп Этэр

Філіп Этэр
ням.: Philipp Etter
член Федэральнага савета Швейцарыі[d] 1934 — 1959
Нараджэнне	21 снежня 1891(1891-12-21) Menzingen[d], Кантон Цуг, Швейцарыя
Смерць	23 снежня 1977(1977-12-23) (86 гадоў) Берн, Швейцарыя
Месца пахавання	Брэмгартэнскія могілкі[d]
Партыя	CVP/PDC/PPD[d]
Член у	A.V. Turicia[d]
Адукацыя	Цюрыхскі ўніверсітэт
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Філіп Этэр (ням.: Philipp Etter; 21 снежня 1891, Менцынген, кантон Цуг, Швейцарыя — 23 снежня 1977, Берн, Швейцарыя) — швейцарскі палітык, прэзідэнт.

Біяграфія

Філіп Этэр вывучаў права ва ўніверсітэце Цюрыха. У 1917 годзе атрымаў дыплом ліцэнцыята і патэнт адваката. Праз год, з’яўляючыся членам Кансерватыўнай народнай партыі і рэдактарам «Цугер Нахрыхтэн», абраны ў кантанальны парламент Цуга. У 1922 годзе ён перамясціўся ва ўрад кантона, дзе ўзначальваў дэпартаменты адукацыі і вайсковец. З 1927 па 1928 год быў часткай урада. У 1934 годзе, пасля нечаканай адстаўкі Жана-Мары Мюзі, абраны на яго месца ў Федэральным савеце.

З 1 студзеня 1927 па 31 снежня 1928 года — кіраўнік урада (ландсман) кантона Цуг. З 28 сакавіка 1934 года па 19 лістапада 1959 года — член Федэральнага савета Швейцарыі. З 1934 года па 31 снежня 1959 года — начальнік дэпартамента (міністр) унутраных спраў. У 1937, 1941, 1946, 1952 гадах — віцэ-прэзідэнт Швейцарыі. У 1938, 1942, 1947, 1953 гадах — прэзідэнт Швейцарыі. Падчас Другой сусветнай вайны, Этэр праводзіў асцярожную палітыку ў адносінах да Германіі і дружалюбную ў адносінах да Італіі. У пасляваенны перыяд яго дзейнасць была накіравана на стварэнне Швейцарскага нацыянальнага фонду навуковых даследаванняў, будаўніцтва горных дарог, развіццё сістэмы пенсіённага страхавання і ўкараненне абавязковага страхавання па недзеяздольнасці.