Фіялка зверхуголая
| Фіялка зверхуголая | ||||||||||||||||
 Агульны выгляд групы квітнеючых раслін (Расія, Іванаўская вобласць) | ||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | ||||||||||||||||
|
Viola epipsila Ledeb. | ||||||||||||||||
| Ахоўны статус | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Фіялка зверхуголая[3] (Víola epipsíla) — від аднадольных раслін роду Фіялка (Viola) сямейства Фіялкавыя (Violaceae). Від апісаны батанікам Карлам Хрысціянам Фрыдрыхам фон Ледэбурам.
Апісанне
[правіць | правіць зыходнік]
Фіялка зверхуголая — шматгадовая расліна. Вышыня сцябла ад 8 да 15 см. Карэнішча тонкае паўзучае членістае.
Лісце злёгку закругленае; верхняя частка ліста гладкая, на адваротным баку — асабліва па жылках — пры аглядзе пад лупай бачна апушэнне (прыкмета, якая адрознівае ад фіялкі балотнай (Viola palustris)).
Кветкі светла-фіялетавыя або бялёсыя, памерам 1,5—2 см з наяўнасцю шпорцаў, са слабым пахам. Ніжні пялёстак з фіялетавымі пражылкамі. Прыкветак размешчаны вышэй сярэдзіны кветканоса. Цвіце з мая па чэрвень.
Плод — прадаўгаватая каробачка даўжынёй каля 1 мм. Плоданашэнне ў ліпені.
Размнажэнне насеннае і вегетатыўнае, пры дапамозе сталонаў[4].
Лічыцца рэліктавай раслінай[5].
Распаўсюджанне і асяроддзе пражывання
[правіць | правіць зыходнік]Арэал фіялкі шырокі: від расце пераважна ў Фінляндыі і ў Расіі, а таксама сустракаецца ў некаторых іншых краінах Еўропы і нават у Паўночнай Амерыцы (асабліва на тэрыторыі ЗША)[6].
Расце, як правіла, у тарфяных балотах.
Класіфікацыя
[правіць | правіць зыходнік]Таксанамія
[правіць | правіць зыходнік]| яшчэ 34 сямействы (па Сістэме APG III) |
яшчэ каля 200 відаў | ||||||||||||
| парадак Вербакветныя | род Фіялка | ||||||||||||
| аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Фіялкавыя | від Фіялка зверхуголая | |||||||||||
| яшчэ 58 парадкаў кветкавых раслін (па Сістэме APG III) |
яшчэ каля 15 родаў | ||||||||||||
Ахоўны статус
[правіць | правіць зыходнік]Нягледзячы на шырокае распаўсюджванне, фіялка зверхуголая занесена ў Чырвоную кнігу Польшчы як знікаючы від (катэгорыя «CR»)[7][8].
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 141. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Matuszkiewicz W. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. — Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. — ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Strona domeny cbe-pan.pl(недаступная спасылка)
- ↑ Фіялка зверхуголая: інфармацыя на сайце GRIN(англ.) (Праверана 6 верасня 2011)
- ↑ K. Zarzycki, R. Kaźmierczakowa. Polska Czerwona Księga Roślin. — Kraków: IB PAN, 2001. — ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. — Kraków: IB PAN, 2006. — ISBN 83-89648-38-5.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 913. Viola epipsila Ledeb. — Фиалка лысая // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2003. — Т. 2. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 568. — ISBN 9-87317-128-9.
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Таксанамія | |
| Нарматыўны кантроль | Microsoft: 2778084543 |
