Хаакін Фанхуль

Хаакін Фанхуль
ісп.: Joaquín Fanjul Goñí
Дата нараджэння	30 мая 1880(1880-05-30)
Месца нараджэння	Віторыя, камарка Куадрылья-дэ-Віторыя[d], правінцыя Алава, Краіна Баскаў, Іспанія[…]
Дата смерці	17 жніўня 1936(1936-08-17) (56 гадоў)
Месца смерці	Мадрыд, правінцыя Мадрыд, Кастылья-ла-Нуэва, Іспанія[…]
Дзеці	Juan Manuel Fanjul Sedeño[d] і José Ignacio Fanjul Sedeño[d]
Грамадзянства	Іспанія
Званне	дывізійный генерал[d]
Бітвы/войны	грамадзянская вайна ў Іспаніі Second Melillan campaign[d] Рыфская вайна[d] Іспана-амерыканская вайна
Узнагароды і званні
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хаакін Фанхуль Ганьі (ісп.: Joaquín Fanjul Goñi; 30 мая 1880 — 17 жніўня 1936) — іспанскі ваенны дзеяч, генерал.

Біяграфія

Афіцэр пяхоты. У маладосці удзельнічаў у іспана-амерыканскай вайне 1898 года. Затым служыў у гарнізоне Памплоны. Скончыў Вышэйшую ваенную школу, стаў афіцэрам Генеральнага штаба, атрымаў ступень ліцэнцыята права. Аўтар даследаванняў па ваеннай сацыялогіі («Сацыяльная місія арміі. Ваенная сацыялогія», Мадрыд, 1907).

Удзельнічаў у баявых дзеяннях у Марока. За ваенныя заслугі датэрмінова атрымліваў званні маёра (1910), падпалкоўнік (1915) і брыгаднага генерала (1926, праз два гады пасля павышэння ў палкоўнікі). Прытрымліваўся ярка выяўленых кансерватыўных, манархічных поглядаў. У 1919 годзе быў абраны дэпутатам картэсаў (парламента) ад Куэнкі.

Пасля абвяшчэння Іспаніі Рэспублікай Фанхуль зноў абіраўся дэпутатам картэсаў ад Куэнкі — у 1931 годзе (як незалежны) і ў 1933 годзе (ад кааліцыі Аграрнай партыі і Іспанскай канфедэрацыі аўтаномных правых (CEDA)). Быў адным з заснавальнікаў правага Іспанскага ваеннага саюза.

У 1934—1935 гадах займаў пасады начальніка штаба арміі, а затым намесніка ваеннага міністра. Пазней адышоў ад CEDA, так як тая прызнавала рэспубліку, і стаў прыхільнікам манархіста Хасэ Кальва Сатэла.

У 1935 годзе быў выраблены ў дывізіённыя генералы, а ў студзені 1936 года прызначаны камандуючым войскамі на Канарскіх астравах, але на гэтай пасадзе прабыў нядоўга — у лютым 1936 года на яго месца быў прызначаны генерал Франсіска Франка, які такім чынам быў выдалены з Мадрыда, дзе займаў пасаду начальніка Генеральнага штаба.

Узброенае паўстанне ў казармах Мантаньі

Вярнуўшыся ў Мадрыд, генерал Фанхуль прыняў удзел у ваеннай змове супраць урада Народнага Фронту, падтрымліваў актыўныя кантакты з генералам Эміліа Мола. Пры размеркаванні абавязкаў паміж генераламі-паўстанцамі, яму было даручана кіраваць бунтам у Мадрыдзе, які адбыўся 19 ліпеня 1936 года, у пачатку грамадзянскай вайны. Абраўшы абарончую тактыку і праявіўшы марудлівасць, нацыяналісты былі блакаваны ў казармах «Мантанья» і маглі толькі спадзявацца на прыход падмацаванняў з Вальядаліды і Бургаса. Аднак гэтага не адбылося — казармы былі падвергнуты артылерыйскаму абстрэлу і паветранай атацы, пасля чаго ўзяты штурмам рэспубліканскімі фарміраваннямі, якія расстралялі на месцы каля сотні ўзятых у палон удзельнікаў паўстання. Фанхуль быў паранены і ўзяты ў палон разам са сваім сынам Хасэ Ігнасіа (лейтэнантам медыцынскай службы) і палкоўнікам Фернандэсам Кінтанай. 15 жніўня генерал Фанхуль быў прысуджаны да смерці. Расстраляны 17 жніўня разам з палкоўнікам Фернандэсам Кінтанай. Сын генерала быў забіты ў турме 23 жніўня таго ж года.

Памяць

У памяць пра генерала Фанхула названы вуліцы ў Мадрыдзе і іншых гарадах Іспаніі.

Спасылкі

• Біяграфія (Іспанская мова)
• Біяграфія (Іспанская мова)
• Біяграфія (Іспанская мова).