Франсіска Франка

Франсіска Франка Francisco Franco
Каўдыльё Іспаніі
1 красавіка 1939 — 20 лістапада 1975
Папярэднік:	пасада зацверджаная; Мануэль Асанья як прэзідэнт Іспаніі
Пераемнік:	пасада скасаваная; Алехандра Радрыгес дэ Валькарселья як рэгент Іспаніі
68-ы Прэм'ер-міністр Іспаніі
30 студзеня 1938 — 8 чэрвеня 1973
Папярэднік:	Хуан Негрын
Пераемнік:	Луіс Карэра Бланка
Партыя:	Іспанская фаланга
Адукацыя:	Infantry Academy of Toledo[d]
Дзейнасць:	палітык, афіцэр, ваеннаслужачы
Веравызнанне:	Хрысціянства (каталіцтва)
Нараджэнне:	4 снежня 1892 Фероль, Іспанія
Смерць:	20 лістапада 1975 Мадрыд, Іспанія
Пахаванне:	Valle de los Caídos[d]
Бацька:	Nicolás Franco Salgado-Araújo[d]
Маці:	Pilar Bahamonde y Pardo de Andrade[d]
Жонка:	Кармэн Пола
Дзеці:	Carmen Franco, 1st Duchess of Franco[d]
Ваенная служба
Гады службы:	1907 – 1975
Прыналежнасць:	Іспанія
Род войскаў:	Армія
Званне:	генералісімус
Бітвы:	Рыфская вайна Грамадзянская вайна ў Іспаніі
Аўтограф:
Узнагароды:	collar of the Civil Order of Alfonso X the Wise[d]

Франсі́ска Паўлі́на Эрменехі́льда Тэо́дула Фра́нка-і-Баамо́ндэ-Сальга́да-Па́рда (ісп.: Francisco Paulino Hermenegildo Teódulo Franco y Bahamonde Salgado Pardo) (4 снежня 1892 — 20 лістапада 1975) — іспанскі ваенны і палітык.

Біяграфія

Нарадзіўся ў горадзе Фероль, правінцыя Ла-Карунья, Іспанія). Скончыў ваенную акадэмію ў Таледа.

У чэрвені 1936 года ў Марока пачаўся ваенны бунт нацыяналістычна настроеных сіл, які неўзабаве перакінуўся на Іспанію, ахапіў краіну і выклікаў Іспанскую грамадзянскую вайну. Кіраўнікі паўстання стварылі хунту, якая 1 кастрычніка 1936 года вызначыла Франсіска Франка галавой іспанскага нацыянальнага ўраду і частак Іспаніі, якія знаходзіліся пад кантролем паўстанцаў, і генералісімусам краіны. У лістападзе 1936 года ўрад пад яго кіраўніцтвам прызналі Германія і Італія і пачалі аказваць палітычную і ваенную падтрымку новаму ўраду.

Спасылкі

• Нацыянальная Фундацыя «Франсіска Франка» (ісп.)