Царква Пакрова Багародзіцы (Дудзічы)
| Славутасць | |
| Царква Пакрова Багародзіцы | |
|---|---|
.jpg) | |
| 53°35′02″ пн. ш. 27°40′07,80″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Вёска | |
| Канфесія | уніяцкая (пасля 1839 г. праваслаўная) |
| Заснавальнік | Юзаф Прозар і Аляксандра з Заранкаў[d] |
| Першае згадванне | 1780 |
 |
|
Царква Пакрова Багародзіцы — колішні храм у Дудзічы Пухавіцкага раёна Мінскай вобласці.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Вёска Дудзічы ў рэлігійным жыцці Беларусі вядомая з ХVII стагоддзя. Гэта месца з'яўлялася адным з паломніцкіх цэнтраў, дзякуючы шырокавядомаму ў той час цудатворнаму вобразу Божай Маці «Дудзіцкай». Абраз Божай Маці, паводле падання, з'явіўся на беразе ракі Пціч ля вёскі Дудзічы Ігуменскага павета на хвоі, на месцы згарэлай царквы.
У 1780 г. абраз быў змешчаны ў адбудаваную уніяцкую Свята-Пакроўскую царкву. Мясцовы памешчык Юзаф Прозар з жонкай Аляксандрай Заранка-Гарбоўскай неаднаразова ахвяравалі храму грашовыя сродкі і зямельныя надзелы.
Вялікая колькасць паломнікаў, як праваслаўных, так католікаў і уніятаў, збіралася з усяго Заходняга краю на свята Пакрова да абраза Прасвятой Божай Маці. Ад іконы вернікі атрымлівалі розныя ацаленні, пра што сведчаць згадкі (пасярэбраныя падвескі да абраза і хрэсныя хады на каленях з абразом вакол царквы). 24 лютага 1891 г. царква і абраз былі знішчаны пажарам, але святыню замяніла яе дакладная копія, якая захоўвалася ў адным набожным сямействе.
У часы Другой сусветнай вайны Дудзіцкая Пакроўская царква ў апошні раз паслужыла людзям. У час баявых дзеянняў савецкія артылерыйскія назіральнікі занялі ўзвышша над мясцовасцю — царкоўную званіцу і адтуль карэкціравалі агонь артылерыі. Каб перашкодзіць гэтаму, нямецкія войскі сканцэнтравалі ўвесь агонь на царкве. Храм згарэў, а разам з ім знік і цудатворны абраз.