Цяжкія крэйсеры тыпу «Фурутака»
Цяжкія крэйсеры тыпу «Фурутака» | |
---|---|
古鷹型重巡洋艦 | |
Праект | |
Краіна | |
Вытворцы |
|
Аператары | |
Наступны тып | «Аоба» |
Гады ў страі | 1926—1942 гады |
Пабудавана | 2 |
Страты | 2 |
Асноўныя характарыстыкі | |
Водазмяшчэнне |
Першапачаткова: 7950 т (стандартнае), 10 252 (поўнае)[1] Пасля мадэрнізацыі: 8561 т (стандартнае), 11273 (поўнае)[2] |
Даўжыня |
183,46 м (па ватэрлініі); 185,17 м (найбольшая) |
Шырыня |
16,5 м (зыходная), 16,93 м (пасля мадэрнізацыі) |
Асадка | 5,61 м (пасля мадэрнізацыі) |
Браніраванне |
Зыходнае: Бранявы пояс — 76 мм; палуба — 32-35 мм;вежы — 25-19 мм; Пасля мадэрнізацыі: дададзены 35-мм браня мастка і 57-мм барбеты |
Рухавікі |
4 ТЗА Міцубісі-Парсанса («Фурутака») ці Браўна-Кёрціса («Како»), 12 катлоў «Кампан Ро Го» (10 пасля мадэрнізацыі) |
Магутнасць |
106 352 («Фурутака»)/103 971 («Како») л. с. у 1925 годзе; 103 340 («Фурутака») л. с. у 1939 годзе. |
Рухавік | 4 вяслярных шрубы. |
Хуткасць ходу |
35,22 («Фурутака»)/34,90 («Како»)) вузла ў 1925 годзе; 32,95 («Фурутака») вузла ў 1939 годзе |
Далёкасць плавання | 7000 (праектная)/7900 (пасля мадэрнізацыі) марскіх міль на 14 вузлах |
Экіпаж |
604 чалавека па праекце; 616-631 фактычна ў 1926-1937 гадах; 639 пасля мадэрнізацыі |
Узбраенне (Зыходнае) | |
Артылерыя | 6 × 1 — 200-мм/50 Тып 3 |
Зенітная артылерыя |
4 × 1 76-мм/40 Тып 3, 2 × 7,7-мм кулямёта Льюіса; |
Мінна-тарпеднае ўзбраенне | 12 (6 × 2) — 610-мм ТА Тып 12 (12 тарпед Тып 8); |
Авіяцыйная група | 1 стартавая платформа для 2 гідрасамалётаў Тып 2; |
Узбраенне (Пасля мадэрнізацыі) | |
Артылерыя | 3 × 2 — 203-мм/50 Тып 3 № 2 |
Зенітная артылерыя |
4 × 1 120-мм/45 Тып 10, 4 × 2 — 25-мм/60 Тып 96, 2 × 2 13,2–мм кулямёта Тып 93 |
Мінна-тарпеднае ўзбраенне | 8 (2 × 4) — 610-мм ТА Тып 92 (16 тарпед Тып 90, з 1940 Тып 93) |
Авіяцыйная група | 1 катапульта (з 1932-1933 гадоў), да 2 гідрасамалётаў Тып 90, Тып 94 ці Тып 95 |
Цяжкія крэйсеры тыпу «Фурутака» (яп.: 古鷹型重巡洋艦) — серыя з двух японскіх крэйсераў[заўв 1] 1920-х гадоў. Першыя цяжкія крэйсеры японскага імператарскага флоту.
Праект крэйсераў-разведчыкаў распрацоўваўся ў Японіі ў 1916—1921 гадах, галоўным канструктарам канчатковага варыянту быў Юдзуру Хірага. З 4 запланаваных па праграме «8-8» караблёў у 1922—1926 гадах на верфях Нагасакі і Кобэ былі пабудаваны два: «Фурутака» і «Кака». Яшчэ дзве адзінкі («Аоба» і «Кінугаса») будаваліся ў 1924—1927 гадах і з-за вялікіх канструктыўных адрозненняў вылучаюцца ў асобны тып.
Караблі ўтрымлівалі шэраг наватарскіх для свайго часу рашэнняў і пераўзыходзілі па ТТХ амерыканскія крэйсеры тыпу «Амаха» і брытанскія тыпу «Хокінс», якія лічыліся верагоднымі праціўнікамі. Аднак яны маральна састарэлі яшчэ падчас будаўніцтва з-за падпісання Вашынгтонскага дагавора, які зрабіў стандартнымі прадстаўнікамі гэтага класа буйнейшыя і лепш узброеныя адзінкі.
Абодва крэйсера праслужылі ўвесь міжваенны час, у другой палове 1930-х прайшлі радыкальную мадэрнізацыю. Яны прынялі актыўны ўдзел у пачатковым этапе баявых дзеянняў на Ціхаакіянскім тэатры Другой сусветнай і загінулі падчас Гуадалканальскай кампаніі, у жніўні і кастрычніку 1942 года.
Заўвагі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Пры ўступленні ў строй класіфікаваліся як крэйсеры 1-га класа (іта дзюн’екан, паводле водазмяшчэння), з 1931 года як класа A (ко-кю дзюн’екан, з 8-цалевым галоўным калібрам, гэта значыць цяжкія).
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Лакруа і Уэлс 1997, p. 801.
- ↑ Лакруа і Уэлс 1997, p. 803.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- на англійскай мове
- Eric Lacroix. The Development of the “A-Class” Cruisers in the Imperial Japanese Navy. — 1977. — (Warship Internation № 4 / 1977).
- Eric Lacroix, Linton Wells II. Japanese cruisers of the Pacific war. — Annapolis, MD: Naval Institute Press, 1997. — 882 с. — ISBN 1-86176-058-2.
- Bob Hackett; Sander Kingsepp. CombinedFleet.com IJNMS FURUTAKA: Tabular Record of Movement . JUNYOKAN!. Combinedfleet.com (1997).
- Bob Hackett; Sander Kingsepp. CombinedFleet.com IJNMS KAKO: Tabular Record of Movement . JUNYOKAN!. Combinedfleet.com (1997).
- Conway's All The Worlds Fighting Ships, 1906—1921 / Gray, Randal (ed.). — London: Conway Maritime Press, 1985. — 439 p. — ISBN 0-85177-245-5.