Тона
Тона | |
---|---|
Абазначэнне адзінкі | t[1][2][…], т, t, т, t, t і t |
Пераўтварэнні да асноўнай адзінкі СІ | 1 000 кг[2] |
Пераўтварэнне ў іншыя адзінкі вымярэння | 1 000 кг, 1 000 кг, 1 000 кг, 999,9997 кг, 1 000 000 грам, 1 000 кг, 1 000 000 000 milligram, 1 000 000 000 000 microgram, 999,9999719459 кг, 999,999717934 кг, 1 000,000172 кг, 1 000,0000617 кг, 1 000 кг, 1 000 кг, 1 000 кг і 1 000 кг |
Фізічная велічыня | маса[2] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Тона (фр.: tonne, ад сяр.-стаг. лац.: tunna — бочка) — назва некаторых адзінак вымярэння вагі, масы і аб’ёму.
- Тона (метрычная тона) = 10 цэнтнераў = 1000 кілаграмаў. Беларускае пазначэнне: т; міжнароднае: t. Пазасыстэмная адзінка, у Беларусі дапушчана да выкарыстання нараўне з адзінкамі Міжнароднай сістэмы адзінак (СІ) без абмежавання тэрміну і вобласці прымянення.
- Амерыканская тона (кароткая тона) = 907,18474 кілаграмаў.
- Англійская тона (доўгая тона) = 1.016,0469088 кілаграмаў.
- Рэгістравая тона — адзінка, якой у суднаходстве вымяраюць аб’ём памяшкання, які можа быць занятым пад карысны груз. Роўная 2,83 м³.
- Фрахтавая тона — адзінка вымярэння памеру фрахту. Для цяжкіх і кампактных грузаў роўная 1016,0469088 кг, а для лёгкіх і аб’ёмных грузаў — 1,12 м³.
Адзінкі масы
[правіць | правіць зыходнік]Сухая тона таксама пазначае вагу, але такога рэчыва, якое была высушана да адносна нізкага, кансістэнтнага ўзроўню ўтрымання вільгаці (чыстая вага). Можа выкарыстоўвацца для такіх рэчываў, як шлам, пульпа, кампост і падобныя сумесі, у якіх цвёрды матэрыял замочаны у вадзе або раствораны вадой. Калі рэчыва знаходзіцца ў сваім натуральным, мокрым стане, то прымяняецца назва «тона вільготнага матэрыялу».
Агульнапрынятыя скарачэнні
[правіць | правіць зыходнік]У горназдабыўной прамысловасці ЗША скарачэнне ў выглядзе вялікай літары 'T' выкарыстоўваецца для аддзялення традыцыйнай тоны ад мэтрычнай тоны, але 'T' таксама можа быць скарачэннем ад «тэсла». Скарачэнне ў выглядзе малой літары 't' традыцыйна выкарыстоўваецца як для англійскай і амерыканскай тоны, так і для мэтрычнай тоны.
Прапісная літара 'T' раней выкарыстоўвалася таксама для абазначэння тона-сілы, у той час як маленькая літара 't' пазначала тону як адзінку масы.
Адзінкі аб’ёму
[правіць | правіць зыходнік]Тона водазмяшчэння — гэта адзінка вымярэння аб’ёму, якая выкарыстоўваецца для разліку водазмяшчэння судна. Калі водазмяшчэннем называюць грузападымальнасць карабля, то маюць на ўвазе аб’ём вады, выцесненай суднам, памножаны на яе шчыльнасць і вымяраны ў англійскіх тонах (тонах водазмяшчэння). Тона водазмяшчэння — аб’ём вады, які важыць адну тону. Гэта эквівалентна каля 0,97 м³ вады.
Адна фрахтавая тона — каля 1,13 м³. Яна паказвае аб’ём грузавога аўтамабіля, цягніка ці іншага сродку перавозкі. Раней выкарыстоўвалася і для караблёў, цяпер жа выкарыстоўваецца рэгістравая тона, якая адпавядае 2,83 м³.
Раней у Вялікабрытаніі выкарыстоўвалася такая адзінка вымярэння, як вадзяная тона, якая была эквівалентная 1,02 м³. Гэта быў аб’ём, займаны масай адной англійскай тоны вады.
Адзінкі энергіі
[правіць | правіць зыходнік]- тона у трацілавага эквівалента — адзінка вымярэння энергіі, роўная 4,184·109 Дж або 109 тэрмахімічных калорый (адна гігакалорыя); вызначаецца як колькасць энергіі, вылучаюцца пры дэтанацыі 1 тоны трынітраталуёл (ТНТ). Пры дэтанацыі кілатоны або мегатоны трацілу вылучаецца адпаведна 4,184·1012 або 4,184·1015 Дж. Вымярэння у трацілавым эквіваленце могуць выкарыстоўвацца для апісання сілы ядзернай зброі або ў сейсмалогіі.
- тона умоўнага паліва (т.у.п.) — адзінка вымярэння энергіі, роўная 2,93·1010 Дж; вызначаецца як колькасць энергіі, што вылучаецца пры згаранні 1 тоны паліва з цеплатворнай здольнасцю 7000 ккал/кг (адпавядае тыповай цеплатворнай здольнасці каменнага вугалю).
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- То́на // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 486—487. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- То́нна // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 75. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)