Чырвоная сялёдка
Чырвоная сялёдка (англ.: red herring) — тактыка ў спрэчцы, пры якой увага падманутага звяртаецца на нейкую з’яву, якая не мае дачынення да спрэчкі.[1] Чырвонай сялёдкай могуць быць як лагічныя памылкі, так і формы маўлення, якія блытаюць падманутага суразмоўніка. Чырвоныя сялёдкі могуць ужывацца наўмысна ў літаратуры, напрыклад у дэтэктывах, каб адгарнуць увагу чытача ад падзеяў, якія могуць намякнуць на разгадку, але чырвоныя сялёдкі так жа сама ўжываюцца ў палітыцы, каб адгарнуць увагу людзей ад пэўнае праблемы. Так жа сама чырвоныя сялёдкі могуць ужывацца ненаўмысна.
Тэрмін гэты трапіў ва ўжытак у 1807 годзе дзякуючы палемісту Уільяму Кобету, які расказаў гісторыю аб тых, як заблытаў паляўнічых сабак пахам вэнджанай сялёдкі і тыя згубілі след краляці.
Зноскі
- ↑ Oxford English Dictionary. red herring, n. Third edition, September 2009