Шантану
Шантану | |
---|---|
शांतनु | |
Міфалогія | Махабхарата |
Пол | мужчынскі пол |
Браты і сёстры | Bahlika[d] і Devapi[d] |
Жонка | Сацьяваці і Ганга |
Дзеці | Чытрангада, Вічытравір'я і Бхішма |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Шантану (санскр.: शांतनु) — цар Куру паводле эпаса «Махабхарата»[1]
Жыццёпіс
[правіць | правіць зыходнік]У яго папярэднім нараджэнні ён быў магутны кароль з дынастыі Ікшваку па імені Махабхіша. Махабхіша быў каралём, які пасля смерці трапіў на нябёсы. Аднойчы, наведваючы двор Брахмы, ён не адвёў вачэй ад Гангі, калі вецер зрушыў яе вопратку. Брахма пракляў яго нарадзіцца смяротным[2], а Ганга была праклятая нарадзіцца чалавекам і вярнуцца толькі пасля разбіцця сэрца Махабхішы. Махабхіша папрасіў Брахму нарадзіцца сынам караля Куру Пратыпы, і Брахма выканаў яго жаданне.
Цар Куру Праціпа аднойчы медытаваў. У гэты час Ганга прыняла выгляд прыгожай жанчыны, падышла да караля і села на яго правае сцягно. Калі ён спытаў яе, чаго яна хоча, Ганга папрасіла яго стаць яе мужам. Праціпа адмовіўся стаць мужам Гангі і прапанаваў ёй выйсці за яго сына. У Праціпы і яго жонкі Сунанды нарадзіўся Шантану. Праціпа прызначыў Шантану каралём Хастынапуры. Шантану ўбачыў прыгожую жанчыну на беразе ракі Ганга і папрасіў яе выйсці за яго замуж. Яна пагадзілася, але з умовай, што Шантану ніколі не будзе задаваць пытанняў аб яе дзеяннях. Яны пажаніліся, і яна нарадзіла сына, якога ўтапіла. Шантану не мог спытаць у яе прычыну з-за свайго абяцання. Адзін за адным Ганга нарадзіла і патанула сем сыноў.
Шантану спыніў Гангу ад утаплення іх восьмага сына. Ганга растлумачыла, што іх дзеці былі праклятымі Васу, і яна вызваляла семярых, утапіўшы іх. Восьмы сын, Дэваврата, павінен быў жыць доўга. Ганга забрала яго, каб падрыхтаваць да каралеўскага трона[3]. Пазней Шантану сустрэўся з Дэвавратай і каранаваў яго спадчыннікам прастола. Пасля смерці Шантану каралём стаў Чытрангада.
-
Шантану перашкаджае Ганзе ўтапіць іх восьмага дзіця, які пазней быў вядомы як Бхішма.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Chandrakant, Kamala; Pai, Anant (1997). Bheesma- Heroes from the Mahabharat (August 2010 Reprint ed.). Mumbai: Amar Chitra Katha Pvt Ltd. p. 1. ISBN 81-8482-035-6.
- ↑ Roy, Pratap Chandra;. Ganguli, Kisari Mohan (1896). The Mahabharat of Krishna-Dwaipayana Vyasa - Translated from Original Sanskrit.
- ↑ van Buitenen (1973), pp. 218—222