Эдуард Сямёнавіч Ніканораў

Эдуард Сямёнавіч Ніканораў
Эдуард Сямёнавіч Ніканораў
	укр.: Едуард Семенович Ніконоров
Род дзейнасці	мастак
Дата нараджэння	15 красавіка 1951
Месца нараджэння	Баранавічы, Баранавіцкая вобласць, БССР, СССР;
Дата смерці	17 жніўня 2019 (68 гадоў)
Месца смерці	Івана-Франкоўск, Івана-Франкоўская вобласць, Украіна;
Грамадзянства	Украіна;
Член у	Нацыянальны саюз мастакоў Украіны;

Эдуард Сямёнавіч Ніканораў (укр.: Едуард Семенович Ніконоров; 15 красавіка 1951, Баранавічы — 17 жніўня 2019, Івана-Франкоўск) — украінскі мастак.

Біяграфія

У 1953 годзе сям’я пераехала ў Краснадар. У 1976 годзе скончыў Краснадарскае мастацкае вучылішча. У 1985 годзе скончыў манументальнае аддзяленне Кіеўскай акадэміі мастацтваў (майстэрня прафесара Н. А. Старажэнкі). У 1995 годзе з’ехаў у Прагу. Займаўся станковым жывапісам, выстаўляўся ў мясцовых галерэях, удзельнічаў у еўрапейскіх выставах і арт-фестывалях. ^[1]

Творчасць

З 2001 годзе карціны мастака ўдзельнічалі ў выставах у ЗША, у штатах Канектыкут, Нью-Ёрк, Нью-Джэрсі, Масачусетс і Вашынгтон.

У 2010 годзе Эдуард Ніканораў вяртаецца ва Украіну, у Івана-Франкоўск. Удзельнічаў у калектыўных абласных і ўсеўкраінскіх выставах.

Адбылося 10 персанальных выстаў − сем з іх ва Украіне, тры ў Польшчы.

Член Саюза мастакоў СССР з 1988 года. Член Саюза мастакоў Украіны з 1991 года.

Працы мастака выкананы ў індывідуальным стылі, вызначаючы яго як мадэрн з элементамі сімвалічнага экспрэсіянізму.

Большасць карцін Эдуарда Ніканорава знаходзяцца ў прыватных калекцыях у многіх краінах свету. Чатыры карціны мастака з’яўляюцца часткай калекцыі мастацкага музея ў Івана-Франкоўску. Частка работ Эдуарда Ніканорава знаходзяцца ў калекцыі Evro Art Gallery. ^[2]

Памяць

У 2016 годзе ў Польшчы была выдадзена кніга «Cave, cave, Deus videt» пра мастака і яго творчасць.

Выставы

1985 — групавая выстаўка ў Маскве
1987 — Міжнародная выстаўка «Імпрэза» (Івана-Франкоўск)
1991 — Міжнародная выстаўка «Адраджэнне» (Львоў)
1992 — Міжнародная выстаўка «Сучаснасць» (Браціслава, Славакія)
1998 — персанальная выстаўка (Івана-Франкоўск)
1999—2004 — «Libr’art» (Лібрамонт, Бельгія)
2000 — «Мастацтва Украіна 20 стагоддзя» (Кіеў)
2002 — Elb Art (Гамбург, Германія)
2004 — выстаўка ў галерэі Signatura (Кракаў, Польшча)
2005 — Kunst Schouw (Нідэрланды)
2005 — Manchester Art Show (Манчэстэр)
2005 — CAFE 2005 Contemporary Art Fair Edinburgh (Эдынбург, Шатландыя)
2005—2008 — Art Ireland (Дублін, Ірландыя)
2006 — Art Melbourne (Аўстралія)
2007 — Art Metz (Метц, Францыя)
2011 — персанальная выстаўка ў Івана-Франкоўску
2012 — «Карціны маслам» персанальная выстаўка, Кіеў
2012 — «Выбранае», персанальная выстаўка ў галерэі «Арт на сцяну», г. Івана-Франкоўск
2013 — персанальная выстаўка ў Галічы
2013 — трыенале жывапісу, Кіеў
2013 — «Восеньскі салон», Львоў
2014 — «Джаконда. Вакол», персанальная выстаўка ў галерэі «Арт на сцяну», Івана-Франкоўск
2014 — персанальная выстаўка ў Кашаліне (Польшча)
2014 — персанальная выстаўка ў польскім культурным цэнтры Івана-Франкоўск
2016 — персанальная выстаўка ў Санніках (Польшча) у Доме творчасці імя Фрэдэрыка Шапена
2016 — персанальная выстаўка ў Піле (Польшча)

Асноўныя працы

«Партрэт» (1986)
«Развітанне» (1987)
«Мы» (1987)
«Ранішні палёт» (1988)
«Машына» (1989)
«Узвіжанне Крыжа» (1991)
«Пік» (1995)
«Выкраданне Еўропы» (1996)
«Вясна» (1997)
«Мадонна» (1999)
«Гара» (2000)
«Вясёлка» (2005)
«Белы нацюрморт» (2005)
«Метамарфозы» (2006)
«Класіка» (2009)
«Сола» (2010)
«Дуэт» (2010)
«Агонь у вар’яцкім доме» (2011)
«Свята жыцця і смерці» (2011)
«Сон Н. Махно» (2012)
«Без назвы» (2012)
«Мадонна» (2012)
«Гульня» (2013)
«Інфанта» (2013)
«Премадерн — постмадэрн» (2014)
«Авель і Каін» (2014)
«Чорны квадрат» (2014)
«Адзін з вас здрадзіць мне» (2015)
«Пахаванне графа Оргаса» (2016)
трыпціх «Юдзіф» (2017)
«Кентаўры» (2017)
серыя — «Джаконда. Вакол» (2014) «Вобразы» (2018-19).

Зноскі

↑ Никоноров Эдуард Семёнович, RILMARK®.
↑ Никоноров Эдуард Семенович, ArtNow.ru.

Спасылкі

[1] Никоноров Эдуард Семёнович, RILMARK®.

[2] Никоноров Эдуард Семенович, ArtNow.ru.

[1]

[2]