Юзаф Аркуш

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юзаф Аркуш
Дата нараджэння 18 сакавіка 1921(1921-03-18)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 19 чэрвеня 1995(1995-06-19)[2][3] (74 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Прафесія кінарэжысёр, сцэнарыст
Узнагароды
афіцэр ордэна Адраджэння Польшчы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юзаф Аркуш (польск.: Józef Arkusz; 18 сакавіка 1921, Праняцін, Польская Рэспубліка (цяпер у складзе г. Цярнопаля, Украіна) — 19 чэрвеня 1995) — польскі рэжысёр, сцэнарыст і прадзюсар навукова-папулярных і вучэбных грамадска-культурны дзеяч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1930-х гадах пераехаў у Львоў. Удзельнік Другой сусветнай вайны, быў салдатам падпольнай Арміі Краёвай, якая дзейнічае ў раёне Львова.

Пасля заканчэння вайны скончыў філалагічны факультэт універсітэта ў Познані і Дзяржаўную вышэйшую школу кінематаграфіі і тэатральнага мастацтва ў Лодзі (1953). Вучыўся разам з Кшыштафам Кеслёўскім і Раманам Паланскі.

З 1959 года працаваў на студыі WFO у Лодзі, рэжысёр, галоўным чынам біялагічных і прамысловых фільмаў. Зняў больш за 70 фільмаў на адукацыйныя і навуковыя тэмы. Яго любімымі тэмамі былі сучасных вынаходстваў і супярэчлівых тэорый сучаснага свету.

Атрымаў папулярнасць у 1970-х гадах дзякуючы нетрадыцыйным метадам здымкі біялагічных сюжэтаў — з выкарыстаннем рэзкіх буйных планаў, здымак фільма з выкарыстаннем новай тэхналогіі мініятурных камер. Яго метады былі пазней скарыстаны рэжысёрамі па ўсім свеце.

Юзаф Аркуш вядомы як стваральнік першага фільма, знятага ўнутры крывяносных тканін, а таксама першага фільма, які паказвае ўнутраную частку жывога сэрца.

Найбольш значныя фільмы: «Сардэчны кровазварот» (1962; прэмія на Міжнародным кінафестывалі ў Падуі, 1963), «Жыццё глебы» (1964; прэмія на Міжнародным кінафестывалі ў Бялградзе і Бруселі, 1965), «Змены ў сталі» (1964; прэмія на Міжнародным кінафестывалі ў Падуі).

Зноскі

  1. Józef Arkusz // http://www.encyklopediateatru.pl/osoby/1084/wd
  2. а б Józef Arkusz // e-teatr.pl — 2004.
  3. Józef Arkusz // e-teatr.pl — 2004.