Юліус Плюкер

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юліус Плюкер
ням.: Julius Plücker
Julius Plücker 1856.jpg
Дата нараджэння 16 ліпеня 1801(1801-07-16)[1][2][3]
Месца нараджэння
Дата смерці 22 мая 1868(1868-05-22)[1][5][…] (66 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці фізік, матэматык, навуковы работнік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера Матэматыка, Фізіка
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Christian Ludwig Gerling[d][8]
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юліус Плюкер (ням.: Julius Plücker; 16 ліпеня 1801, Эльберфельд — 22 мая 1868, Бон) — нямецкі матэматык і фізік, які працаваў у галіне аналітычнай геаметрыі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Плюкер навучаўся ва ўніверсітэта Берліна, Бона, Гайдэльберга і Парыжа, і ў 1828 годзе стаў прафесарам матэматыкі ў Бонскім універсітэце. У гэты час яго інтарэсы ляжалі ў галіне геаметрыі, дзе ім быў зроблены шэраг адкрыццяў. У прыватнасці Ю. Плюкеру ўдалося абагульніць паняцце каардынат шляхам увядзення тангенцыйных і аднародных каардынат. Акрамя гэтага ім было вылучана некалькі тэорый аб алгебраічных крывых.

У 1847 годзе, Плюкер становіцца прафесарам фізікі ў тым жа ўніверсітэце. Сярод яго дасягненняў у галіне фізікі: атрыманне спектральных уласцівасцей атамаў і малекул азоту, вадароду і іншых рэчываў.

Зноскі

  1. а б MacTutor History of Mathematics archive Праверана 22 жніўня 2017.
  2. а б Julius Plücker // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Brozović D., Ladan T. Julius Plücker // Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
  4. а б Плюккер Юлиус // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  5. Julius Plücker // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  6. http://www.nndb.com/people/850/000172334/ Праверана 10 лютага 2016.
  7. а б Матэматычная генеалогія — 1997.
  8. Матэматычная генеалогія — 1997. Праверана 8 жніўня 2016.