Юрый Георгіевіч Фяльшцінскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юрый Георгіевіч Фяльшцінскі
Дата нараджэння 7 верасня 1956(1956-09-07) (67 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці гісторык
Навуковая сфера палітычная гісторыя[d][2] і Бальшавікі[2]
Навуковая ступень доктар гістарычных навук
Альма-матар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юрый Георгіевіч Фяльшцінскі (руск.: Ю́рий Гео́ргиевич Фельшти́нский; нар. 7 верасня 1956, Масква, РСФСР, СССР) — амерыканскі гісторык расійскага паходжання. Доктар гістарычных навук, доктар філасофіі па гісторыі.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Апублікаваў у 1989 годзе ў зборніку «СССР—Германія 1939—1941» дакументы, якія пацвярджаюць існаванне мемарандума, уручанага імперскім міністрам замежных спраў Іаахімам фон Рыбентропам паўнамоцнаму прадстаўніку СССР у Германіі Уладзіміру Дзеканозаву а 4 гадзіне раніцы 22 чэрвеня 1941 года, які Фяльшцінскі лічыць актам аб’яўлення вайны Савецкаму Саюзу. Існаванне гэтага мемарандума было добра вядома савецкім і замежным гісторыкам задоўга да гэтага, пры гэтым і тыя, і іншыя згодныя ў тым, што мемарандум быў уручаны пасля пачатку вайны.

З канца 1990-х гадоў Фяльшцінскі ўваходзіў у кола сяброў бізнесмена і палітыка Барыса Беразоўскага. Па словах Фяльшцінскага, з Беразоўскім ён пазнаёміўся па ўласнай ініцыятыве ў бытнасць таго выканаўчым сакратаром СНД (красавік 1998 года — красавік 1999 года). Паміж імі ўсталяваліся сяброўскія адносіны, акрамя таго, Беразоўскі пачаў фінансаваць Фяльшцінскага.

У 1998—1999 гадах Фяльшцінскі пазнаёміўся з супрацоўнікам ФСБ Аляксандрам Літвіненкам, зацікавіўшыся яго звесткамі аб гэтай спецслужбе. Пасля вызвалення Літвіненкі з турмы ў снежні 1999 года Фяльшцінскі рэгулярна сустракаўся з ім, прыязджаючы ў Маскву. Увосень 2000 года Фяльшцінскі дапамог Літвіненку пакінуць Расію. Літвіненка пасяліўся ў Лондане, і яны пачалі працу над кнігай «ФСБ узрывае Расію».

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 снежня 2014.
  2. а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.