Расліны адзінкавыя або галінаваныя, парасткі пляската-шарападобныя да шарападобных або цыліндрычныя, верхавіны звычайна пакрытыя густым шарсцістым апушэннем. Каранёвая сістэма разгалінаваная або стрыжневая рэпападобная. Рэбры ў дарослых раслін выразна адрозныя. Звычайна маюцца калючкі, іголкападобныя або шылападобныя, іх даўжыня варыябельная. Кветкі з’яўляюцца ў верхняй частцы парасткаў, ад званочкавых да варонкападобных, жоўтыя, часам з чырванаватым адценнем; кветкавыя трубкі кароткія, шырокія; каляплоднік кароткі, круглявы да злёгку гранёнага, амаль заўсёды голы. Тычынкавыя ніткі і песцік заўсёды бледна-жоўтыя, пылавікі ад бледна-жоўтых да залаціста-жоўтых. Плады дробныя, у шэрагу відаў у верхняй частцы пладоў прысутнічаюць дробныя лускавінкі, у некаторых самых паўночных відаў у пазухах лускавінак фармуюцца кароткія белыя валасінкі. Насенне чорнае, бліскучае або злёгку бліскучае, чорнае, з вялікім хілумам[1][2].
Расліны ўяўляюць цікавасць з пункту гледжання калекцыянавання. Некаторыя калекцыянеры кактусаў спецыялізуюцца на «чылійцах» (Copiapoa, Neochilenia, Eriosyce і іншыя).
Абавязкова інтэнсіўнае асвятленне, асабліва для відаў з пакрытым воскападобным налётам эпідэрмісам. Паліў мінімальны, зімоўка абсалютна сухая. Глеба добра дрэнаваная, са значнай колькасцю мінеральных кампанентаў. Прышчэпка прыводзіць да страты натуральнага вонкавага выгляду.