Рухомая аднаклетачная водарасць. Жыве ў мелкіх стаячых прэсных вадаёмах, у якіх многа арганічных рэчываў. У летнія месяцы ў такіх вадаёмах часта зелянее — «цвіце» —
вада. Прычынай гэтаму можа быць масавае размнажэнне эўглены зялёнай. Яе выцягнутыя клеткі бачныя пад мікраскопам, рухаюцца, лёгка выгінаючыся і мяняючы сваю форму. Рухаецца эўглена зялёная пры дапамозе жгуціка, які знаходзіцца на пярэднім канцы клеткі. Талом мае тонкае покрыва, што спрыяе змяненню формы цела.
Дзякуючы хларапластам у эўглены зялёнай, як і ў многіх аўтатрофаў, на святле адбываецца фотасінтэз. Але гэта водарасць можа таксама паглынаць гатовыя арганічныя рэчывы ўсёй паверхняй цела — быць гетэратрофам. Такі спосаб жыўлення пераважае ў яе пры адсутнасці святла. Таму эўглена зялёная з-за змешанага жыўлення належыць да аўтагетэратрофных пратыстаў. Дзякуючы здольнасці паглынаць арганічныя рэчывы адыгрывае важную ролю ў самаачышчэнні вадаёмаў.
Клетачная сценка адсутнічае. У цытаплазме знаходзіцца адно буйное клетачнае ядро, некалькі зялёных хларапластаў і скарачальныя вакуолі. У пярэдняй частцы клеткі размешчана чырвоная стыгма. Выкарыстоўваючы гэты арганоід, эўглена зялёная вызначае найбольш асветленыя месцы і з дапамогай жгуціка перамяшчаецца менавіта туды.
Размнажаецца толькі бясполым спосабам — дзяленнем клеткі папалам.
Біялогія: вучэб. дапам. для 7-га кл. агульнаадукац. устаноў з беларус. мовай навучання / В. М. Ціхаміраў [і інш.]; пад рэд. В. М. Ціхамірава; пер. з рус. мовы Г. І. Кулеш. — Мінск: Нар. асвета, 2010. — 199 с.: іл. ISBN 978-985-03-1340-9.
