Met Gala

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Met Gala
англ.: Met Gala
Дата заснавання / стварэння 1948[1][2]
Выява
Названа ад Метраполітэн-музей[3]
Заснавальнік Элінар Ламберт[d][2]
Краіна
Знаходзіцца ў адміністрацыйнай адзінцы
Месцазнаходжанне
Дзень у годзе першы панядзелак мая[d][6]
Арганізатар Ганна Вінтур[d][4]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

The Met Gala, таксама вядомы як Дабрачынны вечар Інстытута касцюма (англ.: The Costume Institute Benefit) — штогадовае мерапрыемства са зборам грошай на карысць музея «Метраполітэн», адна з найбуйнейшых модных падзей у свецкім жыцці Нью-Ёрка. Штогод мерапрыемства мае сваю тэматыку, у адпаведнасці з якой госці павінны абраць дызайнерскі ўбор і прайсці па чырвонай дарожцы. Унёсак памерам 50 000 долараў ЗША за месца для ўдзелу ў 2023 годзе. Апошняе мерапрыемства адбылося 1 мая 2023 года.

The MET

Існуе з 1948 года. Праходзіць у першы панядзелак мая.[7]

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Упершыню Met Gala прайшоў у 1948 годзе. Заснавальніцай была публіцыстка Элінар Ламберт. Яна стварыла мерапрыемства, каб сабраць грошы для нядаўна заснаванага Інстытута касцюма і адзначыць адкрыццё штогадовай выстаўкі. Першы баль Мет Гала прайшоў як свецкі абед. Уваходны квіток каштаваў 50 долараў.

Сучасная гісторыя балю пачынаецца ў 1974 годзе. Менавіта тады ён ператварыўся ў раскошны баль і ў самую чаканую падзею моднай індустрыі, якая засланяе нават тэматычную выставу ў музеі «Метраполітэн». Сёння спіс гасцей на Met Gala зацвярджаецца пад строгім кіраўніцтвам Ганны Вінтур, цана за ўваходны білет пачынаецца ад 50 000$, а за арэнду столікаў — ад 275 000$.

З 1995 года мерапрыемства арганізуе Ганна Вінтур — адна з самых уплывовых жанчын у індустрыі моды і галоўная рэдактарка Vogue US. Яна займаецца ўсімі аспектамі арганізацыі свята ад перамоў з дызайнерамі да рассаджвання гасцей.

Цікавыя факты[правіць | правіць зыходнік]

  • Мерапрыемства дае магчымасць падтрымліваць існаванне Інстытута касцюма музея Метраполітэн за кошт сабраных ва ўрачысты вечар сродкаў, бо ў яго няма іншых крыніц фінансавання.
  • Акрамя таго, гэта магчымасць для дызайнераў паказаць свае працы шырокай аўдыторыі. А для некаторых Met Gala — гэта шанец выйсці за межы лакальнага рынку. Так, сукенка Рыяны ў 2015 годзе прымусіла ўвесь свет гаварыць пра кітайскага дызайнера Го Пі.
  • У 1995 годзе ўведзены больш строгія крытэрыі адбору, чым раней: на мерапрыемства зараз могуць быць запрошаны не больш за 600 гасцей.
  • Тыя госці, якія трапілі ў спіс гасцей, не плацяць за ўваходны білет. Брэнды часта запрашаюць знакамітасцей да сябе за стол, а Ганна Вінтур — маладых перспектыўных дызайнераў, каб падтрымаць іх такім чынам.
  • Падрыхтоўка да Met Gala пачынаецца за некалькі месяцаў да балю. Дызайнеры і зоркі часцей за ўсё разглядаюць некалькі прапаноў, з кім і ў чым пайсці на баль. Таксама дызайнеры загадзя ведаюць, хто будзе сядзець з імі за адным сталом. Гэта дапамагае пазбегнуць падабенства сукенак. Важна, каб усе яны былі розных колераў. Затым брэнд вырашае, ці будзе ён прытрымлівацца тэмы балю ці не.
  • Ганна Вінтур прад’яўляе велізарную колькасць патрабаванняў арганізатарам. Напрыклад забаронена дадаваць у стравы пятрушкі, луку і часнаку на банкеце. Закускі выключаюцца з меню з-за таго, што яны могуць запэцкаць чыюсьці сукенку. Аднак інсайдары паведамляюць, што на банкеце звычайна ніхто не есці і практычна ўся ежа застаецца не спажытай.
  • У 2015 годзе Ганна Вінтур забараніла выкарыстоўванне сацыяльных сетак падчас мерапрыемства.

Тэмы мерапрыемстваў мінулых гадоў[правіць | правіць зыходнік]

  • 2006 — «Англаманія: традыцыя і трансгрэсія ў брытанскай модзе»
  • 2008 — «Супергероі: мода і фантазія»
  • 2009 — «Мадэль як муза, якая ўвасабляе моду»
  • 2011 — «Аляксандр Мак-Куін: дзікая краса»
  • 2012 — «Скіапарэлі і Prada: немагчымы дыялог»
  • 2013 — «Панк: ад хаосу да моды»
  • 2014 — «Чарльз Джэймс: па-за модаю»
  • 2015 — «Кітай: у залюстаркоўе»
  • 2016 — «Manus Х Machina»
  • 2017 — Rei Kawakubo/Comme des Garçons (Дрэс-код avant-garde black tie)
  • 2018 — «Боскія целы: мода і каталіцызм»
  • 2019 — «Кэмп: нататкі пра моду»
  • 2020 — «Пра час: мода і працягласць» (скасаваны)
  • 2021 — «У Амерыцы: Анталогія моды»
  • 2022 — «Пазалочаны гламур»
  • 2023 — «Карл Лагерфельд: лінія прыгажосці»

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]