Neminem captivabimus nisi iure victum

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Neminem captivabimus nisi iure victum (лац.: нікога не зробім вязні без судовага прысуду) — прынцып, які гарантаваў у Рэчы Паспалітай асабістую недатыкальнасць шляхты, гарантуючы немагчымасць быць зняволеным у турму без судовага прысуду.

Гэты прынцып першапачаткова быў сфармуляваны ў прывілеях Ягайлы, выдадзены[ у Бжесць-Куяўскім 25 красавіка 1425 года, аднак ён не ўвайшоў ва ўжытак. Уведзены ў дзеянне едлінскім прывілеем ад 4 сакавіка 1430 года і кракаўскім з 9 студзеня 1433 года.