Ілья Сяргеевіч Галюза

Ілья Галюза
Ілья Галюза
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Ілья Сяргеевіч Галюза
Нарадзіўся	16 лістапада 1979 (44 гады); Архангельск, Архангельская вобласць, РСФСР, СССР;
Грамадзянства	Украіна
Рост	176 см
Вага	72 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	завяршыў кар’еру
Клубная кар’ера
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 3 лютага 2018. ;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ілья Галюза (нар. 16 лістапада 1979, Архангельск, РСФСР) — былы ўкраінскі футбаліст, паўабаронца.

Малодшы брат Ільі, Сяргей Галюза, таксама з’яўляецца прафесійным футбалістам. З 2008 па 2014 год браты праводзілі штогадовы дзіцячы турнір па футболе «Кубак мары»^[3].

Клубная кар’ера

Выхаванец дзіцячай школы луганскай «Зары». Першыя трэнеры — Аляксандр Шакун і Валерый Галустаў^[4].

Пачаў кар’еру ў «Зары», пазней перайшоў у адэскі «Чарнаморац». З 2003 па 2005 (з невялікім перапынкам) гуляў у чэмпіянаце Беларусі за магілёўскі «Дняпро-Трансмаш».

У 2006 годзе выступаў за літоўскі «Шаўляй». У складзе каманды забіў у чэмпіянаце Літвы 16 мячоў, стаў другім бамбардзірам першынства, стаў лепшым асістэнтам A Лігі і быў прызнаны лепшым легіянерам па версіі сайта Futbolas.lt.

«Таўрыя»

З сярэдзіны сезону 2006/07 выступаў за сімферопальскую «Таўрыю». Разам з камандай стаў уладальнікам Кубка Украіны 2009/10. Усяго за «Таўрыю» ў чэмпіянаце Украіны правёў 123 матчы і забіў 6 мячоў. Пасля таго як віцэ-прэзідэнтам «Таўрыі» стаў Дзмітрый Сялюк Галюза разарваў кантракт з клубам і пакінуў яго ў статусе свабоднага агента^[5].

«Зара»

У сярэдзіне сезону 2011/12 падпісаў двухгадовы кантракт з луганскай «Зарой»^[6]. У снежні 2013 года пакінуў луганскі клуб^[7].

«Шахцёр»

У сакавіку 2014 года пасля прагляду падпісаў кантракт з салігорскім «Шахцёрам»^[8]. У салігорскім клубе замацаваўся ў якасці асноўнага апорнага паўабаронцы. Па выніках сезону 2014 быў прызнаны аматарамі «Шахцёра» лепшым іграком каманды^[9].

У студзені 2015 года стала вядома, што Ілья пакіне «Шахцёр»^[10]. 27 студзеня было афіцыйна абвешчана аб раставанні з гарнякамі^[11].

«Белшына»

У сакавіку 2015 года прыбыў на прагляд у бабруйскую «Белшыну»^[12] і ў выніку пачаў сезон 2015 у складзе гэтага клуба. У сезоне 2015 перастаў лічыцца легіянерам у чэмпіянаце Беларусі^[13]. Здолеў замацавацца на пазіцыі атакуючага паўабаронцы, стаў адным з лідараў каманды, якой дапамог заняць высокае чацвёртае месца ў чэмпіянаце Беларусі 2015.

У студзені 2016 года стала вядома, што новае кіраўніцтва «Белшыны» не будзе падаўжаць кантракт з большай часткай ігракоў, у тым ліку і Галюзам^[14].

«Дняпро»

У лютым 2016 года Ілья стаў трэніравацца разам з магілёўскім «Дняпро» і неўзабаве падпісаў кантракт з клубам^[15]. У «Дняпро» Галюза стаў капітанам каманды і дапамог ёй па выніках сезону 2016 вярнуцца ў Вышэйшую лігу, аднак сам пакінуў каманду.

У студзені 2018 года, завяршыўшы кар’еру, стаў працаваць дзіцячым трэнерам у структуры магілёўскага клуба^[16].

Дасягненні

Уладальнік Кубка Украіны: 2010
03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2014
Уладальнік Кубка Беларусі: 2014

Зноскі

↑ Ilya Galyuza // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>
↑ Ilya Galiuza // FBref.com
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>
↑ «Кубок мечты» братьев Галюза (руск.). sport.ua (23 снежня 2008). Праверана 22.04.2014.
↑ Илья Галюза привез Кубок Украины в Луганск (руск.). Террикон (2 чэрвеня 2010). Праверана 22.04.2014.
↑ «Таврия» рассталась с Пищуром (руск.). Football.ua (11 лістапада 2011). Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2012. Праверана 20.02.2012.
↑ Галюза — игрок «Зари» (руск.). Football.ua (30 снежня 2011). Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2012. Праверана 20.02.2012.
↑ Юрий Вернидуб: «Зарю» покидает только Галюза»
↑ Илья Галюза стал игроком «Шахтера»
↑ Болельщики солигорского "Шахтера" лучшим игроком сезону в команде назвали Илью Галюзу
↑ Кашевский, Осипенко и Галюза покинут «Шахтер»
↑ Илья Галюза не продлил контракт с "Шахтером"
↑ Илья Галюза прибыл на просмотр в "Белшину"
↑ Карамушка и Галюза перестали считаться легионерами
↑ Сплошной Бобруйск. С Ежуровым в ажуре?
↑ Илья Галюза продолжит карьеру в "Днепре"
↑ Галюза завершил карьеру и стал тренером в школе «Днепра»

[club-3] Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 3 лютага 2018.

[_ca59b92a5d9e8261-1] Ilya Galyuza // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>

[_f84fadc350e19672-2] Ilya Galiuza // FBref.com
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>

[4] «Кубок мечты» братьев Галюза (руск.). sport.ua (23 снежня 2008). Праверана 22.04.2014.

[5] Илья Галюза привез Кубок Украины в Луганск (руск.). Террикон (2 чэрвеня 2010). Праверана 22.04.2014.

[6] «Таврия» рассталась с Пищуром (руск.). Football.ua (11 лістапада 2011). Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2012. Праверана 20.02.2012.

[7] Галюза — игрок «Зари» (руск.). Football.ua (30 снежня 2011). Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2012. Праверана 20.02.2012.

[8] Юрий Вернидуб: «Зарю» покидает только Галюза»

[9] Илья Галюза стал игроком «Шахтера»

[10] Болельщики солигорского "Шахтера" лучшим игроком сезону в команде назвали Илью Галюзу

[11] Кашевский, Осипенко и Галюза покинут «Шахтер»

[12] Илья Галюза не продлил контракт с "Шахтером"

[13] Илья Галюза прибыл на просмотр в "Белшину"

[14] Карамушка и Галюза перестали считаться легионерами

[15] Сплошной Бобруйск. С Ежуровым в ажуре?

[16] Илья Галюза продолжит карьеру в "Днепре"

[17] Галюза завершил карьеру и стал тренером в школе «Днепра»

[1]

[2]

[* 1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]