Лявон Навумавіч Юрэвіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вікіфікацыя
Радок 1: Радок 1:
'''Лявон Юрэвіч''' (нар. {{ДН|30|6|1956}}, Мінск) — беларускі літаратуразнавец, крытык, бібліёграф, грамадскі дзеяч.
'''Лявон Юрэвіч''' (нар. {{ДН|30|6|1956}}, Мінск) — беларускі літаратуразнавец, крытык, бібліёграф, грамадскі дзеяч.


Маці Лявона Юрэвіча, Алена Юрэвіч, — вядомы беларускі лінгвіст. Скончыўшы школу працаваў у гарадской дзіцячай бібліятэцы. Скончыў філалагічны факультэт Мінскага педінстытута імя М. Горкага (1990). Выкладаў беларускую мову ў Мінскім педінстытуце замежных моў. У 1990 г. паступіў у аспірантуру Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР. У 1993 г. выехаў у ЗША. Працуе ў аддзеле рукапісаў Нью-Ёркскай публічнай бібліятэкі. Магістр філалогіі. Сябар прэзідыума Рады БНР. Сурэдактар газеты «Беларус» (Нью-Ёрк). Удзельнік мерапрыемстваў беларускай дыяспары ў ЗША.
Маці Лявона Юрэвіча, [[Алена Юрэвіч]], — вядомы беларускі лінгвіст. Скончыўшы школу працаваў у гарадской дзіцячай бібліятэцы. Скончыў філалагічны факультэт Мінскага педінстытута імя М. Горкага (1990). Выкладаў беларускую мову ў Мінскім педінстытуце замежных моў. У 1990 г. паступіў у аспірантуру Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы [[АН БССР]]. У 1993 г. выехаў у ЗША. Працуе ў аддзеле рукапісаў Нью-Ёркскай публічнай бібліятэкі. Магістр філалогіі. Сябар прэзідыума Рады БНР. Сурэдактар газеты «Беларус» (Нью-Ёрк). Удзельнік мерапрыемстваў беларускай дыяспары ў ЗША.


Аўтар даследаванняў «Архіўная кніга» (Нью-Ёрк, 1997), «Беларуская мемуарная літаратура на эміграцыі» (Нью-Ёрк, 1999), «Каментары» (Мн., 1999). Артыкулы Л. Юрэвіча друкаваліся ў зборніках «Вяртання маўклівая споведзь» (Мн., 1994), «Культура беларускага замежжа» (Мн., 1998), «Запісах БІНІМ», беларускіх энцыклапедыях, перыядычных выданнях Беларусі, ЗША, Англіі.
Аўтар даследаванняў «Архіўная кніга» (Нью-Ёрк, 1997), «Беларуская мемуарная літаратура на эміграцыі» (Нью-Ёрк, 1999), «Каментары» (Мн., 1999). Артыкулы Л. Юрэвіча друкаваліся ў зборніках «Вяртання маўклівая споведзь» (Мн., 1994), «Культура беларускага замежжа» (Мн., 1998), «Запісах БІНІМ», беларускіх энцыклапедыях, перыядычных выданнях Беларусі, ЗША, Англіі.


Укладальнік, рэдактар і аўтар уступных артыкулаў выдадзеных у Беларускім інстытуце навукі і мастацтва ў Нью-Ёрку зборнікаў Уладзіміра Дудзіцкага (1994), Міколы Цэлеша (1995), Юркі Віцьбіча (1996), Лявона Крывічаніна (1998). Укладальнік (разам з Валянцінай Грышкевіч) бібліяграфічнага ўказальніка «Францыск Скарына: Жыццё і дзейнасць» (Мн., 1995).
Укладальнік, рэдактар і аўтар уступных артыкулаў выдадзеных у [[Беларускі інстытут навукі і мастацтва ў Нью-Ёрку|Беларускім інстытуце навукі і мастацтва ў Нью-Ёрку]] зборнікаў [[Уладзімір Дудзіцкі|Уладзіміра Дудзіцкага]] (1994), [[Мікола Цэлеш|Міколы Цэлеша]] (1995), [[Юрка Віцьбіч|Юркі Віцьбіча]] (1996), [[Лявон Крывічанін|Лявона Крывічаніна]] (1998). Укладальнік (разам з [[Валянціна Грышкевіч|Валянцінай Грышкевіч]]) бібліяграфічнага ўказальніка «Францыск Скарына: Жыццё і дзейнасць» (Мн., 1995).


== Літаратура ==
== Літаратура ==

Версія ад 00:04, 12 ліпеня 2012

Лявон Юрэвіч (нар. 30 чэрвеня 1956, Мінск) — беларускі літаратуразнавец, крытык, бібліёграф, грамадскі дзеяч.

Маці Лявона Юрэвіча, Алена Юрэвіч, — вядомы беларускі лінгвіст. Скончыўшы школу працаваў у гарадской дзіцячай бібліятэцы. Скончыў філалагічны факультэт Мінскага педінстытута імя М. Горкага (1990). Выкладаў беларускую мову ў Мінскім педінстытуце замежных моў. У 1990 г. паступіў у аспірантуру Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР. У 1993 г. выехаў у ЗША. Працуе ў аддзеле рукапісаў Нью-Ёркскай публічнай бібліятэкі. Магістр філалогіі. Сябар прэзідыума Рады БНР. Сурэдактар газеты «Беларус» (Нью-Ёрк). Удзельнік мерапрыемстваў беларускай дыяспары ў ЗША.

Аўтар даследаванняў «Архіўная кніга» (Нью-Ёрк, 1997), «Беларуская мемуарная літаратура на эміграцыі» (Нью-Ёрк, 1999), «Каментары» (Мн., 1999). Артыкулы Л. Юрэвіча друкаваліся ў зборніках «Вяртання маўклівая споведзь» (Мн., 1994), «Культура беларускага замежжа» (Мн., 1998), «Запісах БІНІМ», беларускіх энцыклапедыях, перыядычных выданнях Беларусі, ЗША, Англіі.

Укладальнік, рэдактар і аўтар уступных артыкулаў выдадзеных у Беларускім інстытуце навукі і мастацтва ў Нью-Ёрку зборнікаў Уладзіміра Дудзіцкага (1994), Міколы Цэлеша (1995), Юркі Віцьбіча (1996), Лявона Крывічаніна (1998). Укладальнік (разам з Валянцінай Грышкевіч) бібліяграфічнага ўказальніка «Францыск Скарына: Жыццё і дзейнасць» (Мн., 1995).

Літаратура

  • Кіпель В. Юрэвіч Лявон: Старонкі будучага даведніка // Кантакты і дыялогі, № 4. 1999.