Арамейскія мовы: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.3) (робат змяніў: ta:அரமேயம் |
др r2.7.2+) (Робат: зьмяніў da:Aramæisk на da:Aramæisk (sprog) |
||
Радок 55: | Радок 55: | ||
[[cv:Арамей чĕлхисем]] |
[[cv:Арамей чĕлхисем]] |
||
[[cy:Aramaeg]] |
[[cy:Aramaeg]] |
||
[[da:Aramæisk]] |
[[da:Aramæisk (sprog)]] |
||
[[de:Aramäische Sprachen]] |
[[de:Aramäische Sprachen]] |
||
[[el:Αραμαϊκή γλώσσα]] |
[[el:Αραμαϊκή γλώσσα]] |
Версія ад 17:37, 10 лістапада 2012
Арамейскія мовы | |
---|---|
Таксон | група |
Прарадзіма | Паўночная Сірыя |
Статус | агульнапрызнаная |
Арэал | Блізкі Усход |
Колькасць носьбітаў | 2,2 млн |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
|
|
Склад | |
заходняя і ўсходняя падгрупы | |
Час падзелу | пач. 1 тыс. да н.э. |
Коды моўнай групы | |
ДАСТ 7.75–97 | аре 052 |
ISO 639-2 | arc |
ISO 639-5 | — |
Шаблон:Арамеі Арамейскія мовы (саманазва — ܐܪܡܝܐ Armāyâ / Ārāmāyâ) — група моў у складзе семіцкай моўнай сям'і. У старажытнасці імперская арамейская мова выконвала ролю лінгва-франка на значнай тэрыторыі Блізкага Усходу, адзна з арамейскіх моў была адной з гутарковых моў Палесціны ў часы Ісуса Хрыста.
Арамеямі ў старажытнасці называлі групу заходнесеміцкіх плямёнаў, якія качавалі прыкладна на тэрыторыі сучаснай Сірыі. Мова іх (а дакладней, група роднасных дыялектаў) надзвычай блізкая да ханаанейскіх моў, у прыватнасці, іўрыт. Арамеі ніколі не ўтваралі адзіны народ і не мелі адзінай дзяржавы. Мова іх, тым не менш, паводзіла сябе надзвычай экспансіўна, бесперапынна пашыраючы сваю тэрыторыю.
Арамейская выконвала ролю «лінгва-франка» ва ўсім рэгіёне Блізкага Усходу, выцесніўшы з ужывання акадскую мову ў Асірыі і Вавілоне. Па-арамейску размаўлялі паслы і купцы ў Ізраілі і Іудзеі. Асабліва ўзмацнілася становішча арамейскай мовы ў эпоху кіравання Ахеменідаў (VI стагоддзе да н.э. - IV стагоддзе да н. э.), пры якіх яна зрабілася афіцыйнай мовай імперыі.
У эліністычную эпоху і да арабскай заваёвы (VII стагоддзе н. Э.) Арамейская паспяхова канкуравала з грэчаскай, пакідаючы за ўсімі астатнімі семіцкімі мовамі ролю мясцовых гаворак.